Kazimierz Jacukowicz
| Data i miejsce urodzenia |
19 listopada 1924 |
|---|---|
| Data śmierci |
26 października 2010 |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, inżynier kolejnictwa |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister komunikacji (1969–1983) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
    | |
Kazimierz Jacukowicz (ur. 19 listopada 1924 w Łajkowie[1], zm. 26 października 2010[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, inżynier kolejnictwa, podsekretarz stanu w Ministerstwie Komunikacji (1969–1983).
Życiorys
Syn Antoniego i Emilii, wychowywał się na Kresach Wschodnich na obszarze dzisiejszej Białorusi. Brat Leona Jacukowicza (ur. 1934), kompozytora, muzyka, przewodnika i animatora kultury[3]. W okresie okupacji od 1940 był robotnikiem i zwrotniczym na stacji kolejowej, następnie od 1941 do 1941 pracował w nadleśnictwie, a od 1944 do 1946 dyżurnym ruchu na stacji Parafianowo. W 1946 przybył do Polski, zostając dyżurnym ruchu stacji Ludwikowice Kłodzkie. Ukończył Gimnazjum Ogólnokształcące dla Pracujących w Nowej Rudzie (1947) i studium przygotowawcze do szkół wyższych w Toruniu (1950). Następnie uzyskiwał stopnie inżyniera (1954) i magistra (1956) na Wydziale Komunikacji Politechniki Warszawskiej ze specjalizacją w drogach żelaznych[1].
W latach 1949–1954 członek Związku Młodzieży Polskiej, a od 1951 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1954 zatrudniony w Dziale Stacji i Węzłów Centralnego Biura Studiów i Projektów Kolejowych w Warszawie[1]. Projektant i nadzorca licznych konstrukcji kolejowych, m.in. generalny projektant Węzła Śląskiego i Dworca Centralnego[4]. Od 1967 do 1969 kierował Centralnym Zarządem Utrzymania Kolei w Ministerstwie Komunikacji, następnie od października 1969 do marca 1983 pozostawał podsekretarzem stanu w tym resorcie[5]. Od 1970 kierował zespołem zajmującym się budową Centralnej Magistrali Kolejowej[6]. W 1979 został pełnomocnikiem rządu ds. budowy linii kolejowej Hrubieszów – Huta Katowice[7].
2 listopada 2010 został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2][4].
Odznaczenia
Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotą Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Warszawy”. Jego imieniem nazwano w 2017 jedną z ulic Ludwikowic Kłodzkich[3], a w 2024 uczczono setną rocznicę jego urodzin odsłonięciem pamiątkowego obelisku[8].
Przypisy
- 1 2 3 Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-12-23].
- 1 2 Informacje o pochówku. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2024-12-23].
- 1 2 Karolina Marcińczyk: Ludwikowice Kłodzkie. Obelisk dla brata w blasku iluminacji. nowaruda24.pl, 4 maja 2024. [dostęp 2024-12-24].
- 1 2 Nekrolog. wyborcza.pl. [dostęp 2024-12-23].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 250.
- ↑ Kuba Kisieliński: Niewybudowana CMK Północ – co z niej zostało?. koleo.pl, 23 stycznia 2019. [dostęp 2024-12-24].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 203.
- ↑ Arkadiusz Balcerzak: Obelisk upamiętniający 100. rocznicę urodzin Kazimierza Jacukowicza stanie w Ludwikowicach Kłodzkich. klodzko24.eu, 26 lutego 2024. [dostęp 2024-12-24].
Bibliografia
- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-12-23].