Kazimierz Karol Milicer
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
Kazimierz Karol Milicer, (ur. 28 sierpnia 1869 w Opatowie, zm. 10 lutego 1956 w Warszawie) – polski inżynier komunikacji, nauczyciel.
Ukończył szkołę elementarną w Opatowie, gimnazjum w Radomiu[1] i Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1897)[2]. Podczas studiów przewodniczący Stowarzyszenia Polskich Studentów tej uczelni[3]. W 1905 był czynnym członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej[3]. Po studiach pracował w dyrekcji kolei w Kijowie[1].
W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył ochotniczo w Wojsku Polskim, uczestniczył w fortyfikowaniu Brześcia nad Bugiem i Warszawy[1]. Po wojnie pracował na budowie Kolei Warszawsko-Kaliskiej, trasował linię od byłej granicy pruskiej do Zduńskiej Woli[4]. Następnie był głównym inżynierem przebudowy warszawskiego węzła kolejowego[3].
Pracował w szkolnictwie zawodowym. Członek zarządu głównego Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Zawodowych[3].
Wykonał projekt odwodnienia Ciechocinka i odwodnienia prawego brzegu Wisły, Saskiej Kępy, Zawala Miedzeszyńskiego oraz północnej części powiatów warszawskiego i radzymińskiego[3]. Ogłosił artykuły w „Przeglądzie Technicznym” w sprawie odwodnienia Ciechocinka, Saskiej Kępy i prawego brzegu Wisły pod Warszawą[3].
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 219, rząd 1, miejsce 9)[5].
Życie prywatne
Syn Karola i Franciszki z Nowakowskich. Miał brata Józefa Franciszka, także inżyniera komunikacji. Od 1908 mąż Heleny z Lewandowskich (1876–1939)[3]. Mieli syna, w latach II wojny światowej żołnierza RAF – Henryka Kazimierza (1915–1996) i córkę Halinę (1920–1980), żonę peowiaka i ubezpieczeniowca Aleksandra Zenona Grużewskiego (1895–1968)[6].
Przypisy
- 1 2 3 Jerzy Z. Pająk, Milicer Kazimierz Karol, Świętokrzyski Słownik Biograficzny, t. 2, s. 329.
- ↑ Списокъ окончившихъ курсъ въ Институтѣ Инженеровъ Путей Сообщенія Императора Александра I за сто лѣтъ 1810-1910, Санкт-Петербург 1910, c.137.
- 1 2 3 4 5 6 7 Czy wiesz kto to jest, pod red. Stanisława Łozy, Warszawa 1938, s. 490.
- ↑ Andrzej Jarominiak, Biogramy niektórych polskich inżynierów kolejowych działających w II Rzeczypospolitej, „Problemy Kolejnictwa” nr 146, 2008, s.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Milicerowie, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-01-05].
- ↑ Kazimierz Karol Milicer, M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 5 stycznia 2024].