Kepler-7b
 Porównanie rozmiarów pierwszych planet odkrytych w misji Kepler do Jowisza i Ziemi | |
| Odkrywca |
misja Kepler |
|---|---|
| Data odkrycia |
2010 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Półoś wielka |
0,06246 ± 0,00046 au |
| Mimośród |
0,1 ± 0,1 |
| Okres orbitalny |
4,885525 ± 4×10−5 |
| Argument perycentrum |
357,1 +4,4−2,8° |
| Nachylenie orbity |
85,18 ± 0,076° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa |
0,433 +0,042−0,041 MJ |
| Promień |
1,478 ± 0,05 RJ |
| Gęstość |
166 kg/m³ |
| Temperatura powierzchni |
1540 K |
Kepler-7b – planeta pozasłoneczna typu gorący jowisz, znajdująca się w gwiazdozbiorze Lutni. Została odkryta w 2010 przez Kosmiczny Teleskop Keplera.
Kepler-7b ma masę wynoszącą 0,43 masy Jowisza oraz promień sięgający 1,48 RJ, co daje jej bardzo niską gęstość 166 kg/m³[1]. Planeta ta obiega swoją gwiazdę Kepler-7 w ciągu około 4,9 dnia.
W październiku 2013 roku amerykańska agencja kosmiczna NASA poinformowała, iż, dzięki obserwacjom za pomocą kosmicznych teleskopów Keplera i Spitzera, udało się stworzyć mapę chmur na planecie Kepler-7b – pierwszą mapę chmur na planecie poza Układem Słonecznym. Obserwacje, które doprowadziły do utworzenia tej mapy trwały ponad trzy lata[2]. Ustalono, że zauważalna na zachodniej krawędzi tarczy planety jasna plama to w rzeczywistości obłok odbijający światło, a nie – jak wcześniej sądzono – plama gorąca[3].
| Jowisz | Kepler-7b |
|---|---|
 |
 |
Przypisy
- ↑ Kepler telescope spots 'Styrofoam' planet
- ↑ Teleskopy NASA wykonały pierwszą mapę zachmurzenia na planecie pozasłonecznej
- ↑ WŚ. Kepler 7b w chmurach. „Wiedza i Życie”. 947 (11), s. 14, 2013-10. Prószyński Media. ISSN 0139-8929. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Kepler-7b w serwisie The Exoplanet Encyclopaedia (ang.)
- Kepler-7 b w bazie Exoplanet Transit Database