Nawoi
 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Wilajet | |||
| Populacja • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
2101000 | ||
Położenie na mapie Uzbekistanu  | |||
 40°05′N 65°22′E/40,083333 65,366667 | |||
| Strona internetowa | |||
Nawoi (uzb. Navoiy, ros. Навои, Nawoj; do 1958 Kermine) – miasto w Uzbekistanie, 150 km na północny zachód od Samarkandy, stolica wilajetu nawojskiego, w dolinie Zarafszanu. Miasto w starożytności leżało na Szlaku Jedwabnym.
Historia
W rejonie obecnego miasta biwakowali dawniej pasterze, a także wzniesiono kilka glinianych domostw[1].
W 1942 roku, w rejonie miasta, była formowana polska 7 Dywizja Piechoty. Do dziś pozostały po niej dwa polskie cmentarze wojskowe (w pobliżu dworca głównego i prokuratury).
Miasto zostało zbudowane w 1958 w pobliżu historycznej Karmany. Wznoszono je jako centrum przemysłu chemicznego i lekkiego (początkowo funkcjonowały tu oczyszczalnia bawełny i zakład hodowli jedwabników). Zadanie projektowe powierzono urbanistom z Leningradu. Zbudowano tu m.in. kombinat chemiczny z zakładem nawozów azotowych, elektrownię i cementownię. W centrum założono śródmiejskie jezioro o powierzchni 24 hektarów z plażą i kąpieliskami. Nazwę miasta nadano na cześć poety Alego Szer Nizamaddina Nawoi[1].
Liczba mieszkańców w 1980 wynosiła 90 tys.[1], a w 2010 około 159 tys.[2]
Gospodarka
W mieście rozwinął się przemysł chemiczny, cementowy, bawełniany oraz spożywczy[2].
Galeria
Pomnik Aliszera Nawojego
.jpg)
Centrum handlowe Savdo Binosi
Prawosławna cerkiew
Ulica Islama Karimowa.jpg)
Park im. Aliszera Nawojego
Polski cmentarz
Przypisy
- 1 2 3 Paweł M. Madeyski, Dookoła Buchary, w: Poznaj Świat, nr 11/1980, s.9,30, ISSN 0032-6143.
- 1 2 Nawoi, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-31].