Kiściec syjamski
| Lophura diardi[1] | |||
| (Bonaparte, 1856) | |||
![]() Kiściec syjamski (samiec) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kiściec syjamski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
Kiściec syjamski[4], bażant syjamski (Lophura diardi) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje podzwrotnikowe lasy Półwyspu Indochińskiego, do wysokości około 800 m n.p.m.[5] Nie wyróżnia się podgatunków[2][6]. Długość ciała 60–80 cm[7]. Odżywia się pokarmem roślinnym oraz zwierzęcym[5]. Gniazdo buduje na ziemi przy drzewach[5].
- Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2011 roku uznaje kiśćca syjamskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern), wcześniej – od 2000 roku miał on status „bliski zagrożenia” (NT – near threatened), a od 1994 roku klasyfikowany był jako gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable)[3]. Według danych szacunkowych, całkowita liczebność populacji zawiera się w przedziale 20–50 tysięcy osobników. Liczebność populacji spada, ale nie tak szybko, jak wcześniej sądzono, stąd zmiana przez IUCN kategorii zagrożenia. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą utrata i degradacja siedlisk leśnych oraz polowania i chwytanie w pułapki[7].
Przypisy
- ↑ Lophura diardi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Siamese Fireback (Lophura diardi). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- 1 2 Lophura diardi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-29].
- 1 2 3 Przewodnik Miejski Ogród Zoologiczny w Łodzi, 2010, s. 9, ISBN 83-907571-6-8.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
- 1 2 Species factsheet: Lophura diardi. BirdLife International, 2020. [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
.jpg)



