Klasztor Dominikanów w Wysokim Dworze
 Widok kościoła i klasztoru | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Klauzura |
nie |
| Obiekty sakralne | |
| Kościół |
Kościół św. Dominika |
| Fundator |
Jan Alfons i Joanna Laccy |
| Styl |
barok, po przebudowie rosyjsko-bizantyjski |
| Data budowy |
po 1628 |
| Data zamknięcia |
1832 |
| Data reaktywacji |
po 1991 |
Położenie na mapie Litwy  | |
 54°34′49″N 24°31′35″E/54,580161 24,526483 | |
Klasztor Dominikanów w Wysokim Dworze – klasztor dominikański działający od 1628 do 1832 i ponownie po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1991.
Klasztor został ufundowany przez Jana Alfonsa Lackiego, starostę generalnego żmudzkiego, i jego żonę Joannę, w 1628. Funkcjonował do kasaty w 1832. Władze carskie zaadaptowały wówczas budynki na koszary, zaś klasztorny kościół św. Dominika przebudowano na cerkiew prawosławną. W końcu XIX stulecia duchowieństwo prawosławne otrzymało również do użytku pozostałą część dawnych budynków mieszkalnych dla zakonników. Całość przebudowano w stylu rosyjsko-bizantyjskim, zacierając pierwotny wygląd kompleksu[1]. Katolicy przejęli ponownie kościół w 1919, natomiast w budynkach klasztornych otwarto szkołę. Funkcję tę pełniły one również po II wojnie światowej; w okresie przynależności Litwy do ZSRR kościół był nieczynny. W 90. całość zabudowań zwrócono dominikanom, którzy obecnie prowadzą w nich przytułek dla starców z kaplicą domową. Podjęto również renowację zdewastowanej głównej świątyni klasztornej[1].
Ikonostas z cerkwi w Wysokim Dworze najprawdopodobniej trafił po rewindykacji świątyni do magazynu przy cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Jewiach, skąd przekazano go cerkwi w Taurogach[2].