Klasztor w Charlieu

Klasztor w Charlieu
Abbaye de Charlieu
Zabytek: nr rej. PA00117448
Ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Charlieu

Adres

9001 A Allée Élisabeth Sunderland

Typ budynku

klasztor

Rozpoczęcie budowy

XI w.

Położenie na mapie departamentu Loara
Mapa konturowa departamentu Loara, u góry znajduje się punkt z opisem „Klasztor w Charlieu”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Klasztor w Charlieu”
Położenie na mapie regionu Owernia-Rodan-Alpy
Mapa konturowa regionu Owernia-Rodan-Alpy, u góry znajduje się punkt z opisem „Klasztor w Charlieu”
Ziemia46°09′27,4″N 4°10′04,3″E/46,157611 4,167861

Klasztor benedyktyński Saint-Fortuné w Charlieu – wzniesiony w XI wieku. Od 1846 roku posiada status monument historique, w kategorii classé MH (zabytek o znaczeniu krajowym)[1].

Lokalizacja

Klasztor jest zlokalizowany na terenie miejscowości Charlieu, przy 9001 Allée Élisabeth Sunderland, w departamencie Loara, w regionie Auvergne-Rhône-Alpes[2].

Opis

Opactwo zostało założone w 872 roku przez hrabiego Bosona V z Prowansji, przyszłego króla Burgundii i Ratberta, biskupa Walencji, w miejscowości zwanej Sornin, którą mnisi przemianowali na Charlieu (carus locus). Początkowo autonomiczne opactwo zostało następnie przyłączone do Zakonu Saint-Benoît (lub Zakonu Cluny) około 930-940. Od X wieku w kościele opackim przechowywano relikwie św. Szczepana i św. Fortuné[3].

Opactwo w następnym stuleciu przeżywało kryzys i budynki popadły w ruinę. W XI wieku kościół musiał zostać odbudowany[4]

Przed rewolucją francuską w klasztorze przebywało jedynie 6 mnichów. Podczas rewolucji klasztor został sekularyzowany a następnie sprzedany. Większość kościoła rozebrano, pozostała jedynie nawa główna i przedsionek[5].

Portal fasady zachodniej kościoła pochodzi z około 1100 roku. Tympanon przedstawia Chrystusa w mandorli niesionego przez dwa anioły – postać, która jest często wykorzystywana w burgundzkich portalach. Portale elewacji północnej pochodzą z XII wieku[6].

Od XV wieku, podobnie jak w Cluny, przeor mieszkał w sąsiadującej z klasztorem prywatnej rezydencji. Prace budowlane domu przeora Charlieu podjął się Antoine Geoffroy, od 1487 do 1498, a kontynuował Jean de la Magdelaine przed 1509 do 1527, którego herb znajduje się na drzwiach wejściowych. Budynek prawdopodobnie ukończono w 1514 r. W XVIII wieku znajdującą się na parterze sypialnię przeora ozdobiono stolarką w stylu Ludwika XV[7].

Wieża więzienna pochodzi z XII wieku. Wieża Żandarmerii to pozostałość obwarowań klasztornych (koniec XV wieku). Jest to wieża mieszkalna, zajmowana do 1790 roku przez zakonników. Sprzedana jako własność narodowa wieża i przylegający do niej budynek zostały opuszczone, a następnie przejęte przez żandarmerię w okresie Drugiego Cesarstwa. W 1920 r. zniszczono budynek przylegający do wieży, aby umożliwić budowę pomnika poległych w czasie I wojny światowej. Wieża ma średnicę 6 i około dwudziestu metrów wysokości. Wewnętrzna klatka schodowa obsługuje trzy piętra. Na pierwszym piętrze znajduje się monumentalny kominek i ślady malarskiej dekoracji ściennej[8].


Przypisy

  1. ↑ https://pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/PA00117448
  2. ↑ Géoportail [online], www.geoportail.gouv.fr [dostęp 2024-12-08].
  3. ↑ L'association des Amis des Arts de Charlieu | Amis des Arts de Charlieu [online], www.amisdesartscharlieu.com [dostęp 2024-12-08].
  4. ↑ Abbaye de Charlieu à Charlieu - PA00117448 - Monumentum [online], monumentum.fr [dostęp 2024-12-08].
  5. ↑ Brigitte Lequeux, Profusion d'archéologie dans les médias : juillet-août 1984, „Les Nouvelles de l'archéologie”, 17 (1), 1984, s. 107–118, DOI: 10.3406/nda.1984.1349, ISSN 0242-7702 [dostęp 2024-12-08].
  6. ↑ Neil Stratford, « Le relief roman de l'Annonciation provenant du réfectoire de Charlieu », dans Bulletin monumental, 2018, tome 176, no 3, p. 195-200
  7. ↑ Actes des journées d’étude d’histoire et d’archéologie, Sté des amis des arts de Charlieu n°872- 1972.
  8. ↑ Société des Amis des Arts de Charlieu, «  », Bulletin 2017,‎ 2017, p. 6-7
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.