Kleszniaki

Kleszniaki
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

szczuczyński

Sielsowiet

Wasiliszki

Populacja (2019)
 liczba ludności


43

Nr kierunkowy

+375 1514

Tablice rejestracyjne

4

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kleszniaki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kleszniaki”
Ziemia53°47′11″N 24°43′46″E/53,786389 24,729444

Kleszniaki[1][2] (biał. Клешнякі; ros. Клешняки) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie szczuczyńskim, w sielsowiecie Wasiliszki.

Miejscowość położona w pobliżu rzeczki Niewisza. Tutejsi katolicy należeli w XVIII w. do parafii w Wasiliszkach[3] lub Szejbakpol[4].

Pod zaborem rosyjskim włościańska wieś Kleszniaki znajdowała się w powiecie lidzkim guberni wileńskiej. W 28 domach żyło tu 267 mieszkańców wyznania katolickiego (1866)[5].

W II Rzeczypospolitej miejscowość należała do gminy wiejskiej Wasiliszki, początkowo w powiecie lidzkim, a od 29 maja 1929 r. – w szczuczyńskim, województwa nowogródzkiego.

W miejscowości urodzili się:

Do 2013 r. miejscowość należała do dawnego sielsowietu Bakszty. Miejscowi katolicy należą do parafii w Wasiliszkach (przy kościele św. Jana Chrzciciela). W Kleszniakach znajduje się kaplica[7][8].


Przypisy

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Wyd. II. Wrocław: Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019, s. 39. ISBN 978-83-254-2578-4. [dostęp 2024-10-12].
  2. Protokół 64. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, które odbyło się 26 października 2011. [dostęp 2024-10-12].
  3. Wirtualny Portret Przodka i Lokalnej Społeczności – rok ok. 1700 Wawrzyniec Markiewicz i kościół Wasiliszki k/Grodna. narodowa.pl. [dostęp 2024-10-12].
  4. Parafia: Szejbakpol. geneteka.genealodzy.pl. [dostęp 2024-10-12].
  5. Kleszniaki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 137.
  6. Uładzimir Chilmanowicz: Białoruski kalendarz historyczny. Białystok: Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Białoruś, 2011, s. 145, 162, seria: Biblioteka Białoruskiego Radia Racja. ISBN 978-83-930408-8-9. [dostęp 2024-10-12].
  7. Kronika Ziemi Lidzkiej i Nowogródczyzny. Ziemia Lidzka. Polskie pismo historyczno- krajoznawcze na Białorusi. [dostęp 2024-10-12].
  8. Vitali Sidorka: Geneza, powstanie i organizacja diecezji grodzieńskiej (1991 – 2011). Lublin: 2018, s. 166. [dostęp 2024-10-12].

Linki zewnętrzne