Klikawka
| Kontynent | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||
| Struga | |||||||||||||
| Długość | 19,5 km | ||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||
| Miejsce | we wsi Tomaszów | ||||||||||||
| Wysokość |
ok. 174 m n.p.m. | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||
| Recypient | Wisła | ||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||
| Wysokość |
ok. 119 m n.p.m. | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu puławskiego ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |||||||||||||
Klikawka – struga[1] dorzecza Wisły, będąca jej lewobocznym dopływem. Początkiem rzeki jest źródło bijące we wsi Tomaszów niedaleko Puław. Na początku swojego biegu płynie na zachód, lecz po wpłynięciu w Las Klikawski wpływa do niewielkiego jeziorka z którego wypływa kierując się już w stronę północy. Kilka kilometrów dalej po lewej stronie łączy się z nienazwanym ciekiem, zmieniając przy tym kierunek na północno-wschodni. Następnie wpływa do niewielkiej sadzawki, zmieniając bieg znowu na północny. Potem tworzy kilka meandrów, tworzy duże zakole i zmienia kierunek na wschodni. Kilka kilometrów później przepływa pod drogą wojewódzką nr 738, po czym zmienia kierunek na północno-zachodni. Kilka metrów dalej przepływa pod drogą wojewódzką nr 741 i pod drogą krajową nr 12. Dalej dopływa do wsi Kowala, gdzie zmienia kierunek na zachodni. Dalej przepływa przez Podmieście i w Regowie Starym łączy się z rzeczką Niewiadomką. Kilkaset metrów dalej uchodzi do Wisły jako jej lewy dopływ. Długość Klikawki wynosi 19,5 km[2].
Przypisy
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 113, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Regiopedia > Tag: Klikawka.
Linki zewnętrzne
- Klikawka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 84.

