Kmiotek (tygodnik)
![]() Winieta numeru 1/1861 | |
| Częstotliwość |
tygodnik |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Warszawa |
| Wydawca | |
| Tematyka |
polityczno-społeczna |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer |
1842 |
| Ostatni numer |
1866 |
| Redaktor naczelny | |
| OCLC | |
Kmiotek. Tygodnik ilustrowany dla ludu – tygodnik wydawany w Warszawie w latach 1842–1850 i 1860–1866[1] nakładem Michała Glücksberga.
Pierwszego Kmiotka (tygodnik) redagował w latach 1842–1850 w Warszawie Paweł Eustachy Leśniewski, z zawodu nauczyciel. Pismo upadło po ośmiu latach[1]. Drugi był wydawany początkowo przez Jana Kantego Gregorowicza, a od 1861 roku przez Władysława Ludwika Anczyca. Do autorów materiałów w Kmiotku należał m.in. Mateusz Gralewski.
Pismo było kierowane do społeczności wiejskiej. Charakteryzowało się silnym akcentem moralizatorsko-patriotycznym. Jego przesłaniem było budzenie poczucia polskości wśród ludu. Zawierało przede wszystkim artykuły o tematyce religijnej i moralnej, ponadto artykuły o historii Polski i Litwy, materiały edukacyjne na tematy rolnicze, oraz literaturę piękną: opowiadania, wiersze, bajki, zbiory przysłów itp. Pismo było prenumerowane przez szkoły elementarne.
Pismo nie miało nic wspólnego z pismem dla ludu wychodzącym w latach 1842–1850, również w Warszawie, pod tym samym tytułem, wydawanym przez Samuela Orgelbranda.
Przypisy
- 1 2 Stanisław Lato, U źródeł prasy „dla ludu”, w: Irena Turowska-Bar, Polskie czasopisma o wsi i dla wsi, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa, 1963, s. 10-11.
Bibliografia
- Kmiotek – tygodnik ilustrowany dla ludu. [dostęp 2018-03-31].
Linki zewnętrzne
- Numery z lat 1861–1866 w bibliotece Polona
- Smutna przygoda szewca oskarżonego o czary – przedruk tekstu opublikowanego w 1865 roku w Kmiotku („Tygodnik Górowski”. 30, s. 3–10, 2010. ISSN 1733-8654.)
_(73170046)_(cropped).jpg)