Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach

Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach
Zabytek: nr rej. 1221/WŁ z dnia 16.06.1987
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Bielice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Jana Chrzciciela w Nowym Gierałtowie

Wezwanie

św. Wincentego i Świętego Walentego

Położenie na mapie gminy Stronie Śląskie
Mapa konturowa gminy Stronie Śląskie, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach”
Ziemia50°16′24,888″N 17°00′23,759″E/50,273580 17,006600

Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach – kościół filialny parafii św. Jana Chrzciciela w Nowym Gierałtowie. Pochodzący z roku 1766 kościół położony jest we wsi Bielice, w gminie Stronie Śląskie.

Historia

Kościół w Bielicach został wzniesiony w roku 1799[1]. Świątynia nie posiadała fundatora, a budowę sfinansowali mieszkańcy wsi[2]. Początkowo była to kaplica modlitewna, następnie kościół cmentarny, a w XX wieku uzyskał status kościoła filialnego[1]. W roku 1939 obiekt został odremontowany przez proboszcza Leona Richtera, wtedy też odnowiono malowidła ścienne[2]. Od roku 1945 kościół nie był użytkowany i stopniowo popadał w ruinę. Dopiero w roku 1986 staraniem księdza Stefana Witczaka, ówczesnego proboszcza parafii Nowym Gierałtowie wyremontowano świątynię i ponownie ją konsekrowano[2].

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 16 czerwca 1987 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków[3].

Architektura

Kościół jest budowlą późnobarokową, orientowaną, jednonawową, nakrytą dachem dwuspadowym[1]. Świątynia posiada wieloboczne zamknięcie prezbiterium i dobudowaną zakrystię[4]. Od frontu jest dostawiona pięciokondygnacyjna wieża z głównym wejściem, nakryta dachem namiotowym[1]. Elewacje kościoła i wieży są dzielone płaskimi lizenami, wykonanymi w tynku[4]. Z wyposażenia wnętrza jedynie mensa ołtarzowa pochodzi z czasów budowy[5]. Wewnątrz kościoła, na sklepieniu zachowało się malarstwo ścienne przedstawiające patrona świątyni[1]. Na ścianie kościoła obok wejścia jest wmurowana tablica upamiętniająca spotkania opozycjonistów polskich i czechosłowackich, które odbywały się w Górach Złotych i w Bielicach w latach 1981–1989[5]. Przy kościele stoi rzeźba przedstawiająca Ukrzyżowanie, z XIX wieku[4].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 16. ISBN 83-213-4366-X.
  2. 1 2 3 Anna Sobańska-Maj: Bielice. [dostęp 2014-06-08].
  3. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2025-04-26].
  4. 1 2 3 Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 16. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 54. ISBN 83-85773-06-1.
  5. 1 2 Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 298. ISBN 978-83-89188-95-3.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.