Kościół św. Barbary w Żelaznym Moście

Kościół św. Barbary

nr rej. A/2557/854[1] z dnia 22.02.1961
kościół filialny
widok kościoła
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Żelazny Most
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Wezwanie	św. Barbara
Historia Data rozpoczęcia budowy 1664 Data zakończenia budowy 2 połowa XVII wieku Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka
Dane świątyni Styl barok Świątynia • materiał bud. • cegła, kamień Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Polkowice Kościół św. Barbary
Położenie na mapie Polski Kościół św. Barbary
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół św. Barbary
Położenie na mapie powiatu polkowickiego Kościół św. Barbary
51°28′32,8″N 16°10′01,3″E/51,475778 16,167028

Kościół filialny p.w. św. Barbary w Żelaznym Moście, należy do parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mlecznie^[2].

Pierwotny kościół, wzmiankowany w roku 1376, został rozebrany. Obecny budynek kościoła (w bardzo prostym stylu barokowym) został ufundowany przez polskiego właściciela Żelaznego Mostu (wówczas: Eisemost) Andrzeja Kłobuczyńskiego w roku 1664 (wieś pozostawała własnością rodziny Kłobuczyńskich do połowy XIX w.). Potem świątynia była dwukrotnie restaurowana (w 1891 i 1935).

Kościół wzniesiono na niewielkim wzgórzu. Jest orientowany, jednonawowy o konstrukcji ryglowej z wydzielonym prezbiterium i wieżyczką zbudowaną na rzucie prostokąta. Pokryty został dwuspadowym dachem.

Zachowało się wyposażenie wnętrza kościoła z początków XVIII wieku:

• chrzcielnica z 1666, bogato rzeźbiony,
• barokowy, kamienny ołtarz zdobiony akantami i złocieniami oraz kamiennymi figurami
• barokowa, bogato zdobiona ambona.

Na przykościelnym cmentarzu pochowani są członkowie rodu Kłobuczyńskich: Andrzej Kłobuczyński i jego potomkowie: syn Karol Andrzej (zm. 1756), wnuk Maksymilian Ferdynand (zm. 1779) i prawnuk Karol Maksymilian (zm. 1822). Ich pomniki nagrobne nie zachowały się do dnia dzisiejszego^[3].