Kościół św. Józefa w Lubiatowie

Kościół pw. św. Józefa w Lubiatowie
Zabytek: nr rej. KOK-I-1115 z dnia 15.04.1964 oraz 193 z 30.11.1976
kościół filialny
Ilustracja
Elewacja boczna
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Lubiatów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Józefa

Położenie na mapie gminy Drezdenko
Mapa konturowa gminy Drezdenko, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Józefa w Lubiatowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Józefa w Lubiatowie”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Józefa w Lubiatowie”
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego
Mapa konturowa powiatu strzelecko-drezdeneckiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Józefa w Lubiatowie”
Ziemia52°43′00,44″N 15°47′27,53″E/52,716789 15,790981

Kościół pw. św. Józefa w Lubiatowie – katolicki kościół filialny znajdujący się w Lubiatowie (gmina Drezdenko).

Historia

Świątynia pochodzi prawdopodobnie z 1736 i została pierwotnie zbudowana dla luteran, którzy w tym czasie, w liczbie około stu osób, zamieszkiwali wieś (katolików wówczas w osadzie nie było). Początkowo w Lubiatowie mieściła się protestancka parafia, którą później przeniesiono do Goszczanowa.

19 marca 1946 świątynię przejęli katolicy - był filią parafii w Trzebiczu, obsługiwaną przez kanoników laterańskich. W 1994 biskup Adam Dyczkowski erygował nową parafię w Rąpinie, do której włączono lubiatowski kościół, jako filię[1].

Architektura

Świątynia powstała w technice szachulcowej. Kryta jest dachem naczółkowym. W XIX wieku dobudowano prospekt organowy, a obok kościoła posadowiono otwartą dzwonnicę w formie kozła. W początku lat 80. XX wieku dodano zakrystię oraz kruchtę (wcześniej remont przeprowadzono w latach 1958-1959[2]). Elewacja od strony kruchty pokryta jest wtórnie cegłą. Elewacje boczne zachowały pierwotny układ otworów okiennych, jednak zastosowano w nich nową stolarkę z witrażami.

Wyposażenie

Wewnątrz zachowany jest XVIII-wieczny ołtarz. Poza tym wnętrze jest poważnie przekształcone (np. dodano podest w prezbiterium, zalano betonem oryginalną posadzkę, strop obito płytą pilśniową). Ściany zdobiły powojenne malowidła ludowe z 1985, potem zamalowane. Obok kościoła stoi współczesny krzyż misyjny oraz figura Matki Bożej na cokole[3][4][1].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 LWKZ
  2. ↑ Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.162, ISBN 978-83-7272-242-3
  3. ↑ tablica informacyjna in situ
  4. ↑ Puszcza Notecka, mapa 1:100.000, BiK, Piła, ISBN 978-83-88963-75-9
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.