Kościół św. Jacka we Wrocławiu

Kościół świętego Jacka

nr rej. A/242/132 z dnia 15.02.1962[1]
kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	Miłoszycka 20
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Jacka
Wezwanie	św. Jacka
Wspomnienie liturgiczne	17 sierpnia
Historia Data rozpoczęcia budowy XVI wiek Data zakończenia budowy XVII wiek Aktualne przeznaczenie Archidiecezja wrocławska Poprzednie wyznanie protestantyzm (1537-1654 i 1708-1946)
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła, drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie Wrocławia Kościół świętego Jacka
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Jacka
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół świętego Jacka
51°06′58,86″N 17°07′37,29″E/51,116350 17,127025

Kościół świętego Jacka – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wrocław Północ III (Psie Pole). Znajduje się na osiedlu Swojczyce.

Świątynia została zbudowana przez protestantów w 1537 roku (pierwotnie nosiła wezwanie Opatrzności Bożej). Rozbudowana została w 1630 roku. W 1654 roku Kościół został zabrany protestantom i przekazany katolikom. W 1708 roku na mocy ugody altransztadzkiej kościół został oddany ewangelikom. W 1710 roku świątynia została rozbudowana, została dobudowana wieża, która runęła w 1889 roku i uszkodziła część ściany nawy – obecnie murowanej. W 1890 roku została wzniesiona nowa wieża. Budowla była remontowana w 1804 i 1843 roku. Świątynię przejęli katolicy w 1946 roku i wyremontowali.

Jest to budowla szachulcowa, trzynawowa, posiadająca konstrukcję słupowo – ramową. Świątynia jest orientowana. Składa się z mniejszego prezbiterium od nawy, zamkniętego prostokątnie, z boku znajduje się zakrystia. Fasada frontowa i wieża są murowane. Wieża na planie kwadratu posiada kruchtę w przyziemiu i zegar. Jest zwieńczona blaszanym dachem hełmowym w kształcie ostrosłupa. Kościół posiada dach dwukalenicowy, nakryty dachówką. Wnętrze nakryte jest stropem płaskim, belkowym. Wewnątrz znajdują się empory, podparte słupami. Do wyposażenia należą ołtarz główny wykonany w XVIII wieku i ambona wykonana w 2 połowie XVII wieku, obydwa w stylu barokowym, a także chrzcielnica kamienna, reprezentująca styl neogotycki wykonana w 1865 roku^[2].