Kościół św. Jakuba Apostoła w Żmijewie

Kościół świętego Jakuba Apostoła
Zabytek: nr rej. A-135/58 z 7.02.1931[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Żmijewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Jakuba Apostoła w Żmijewie

Wezwanie

świętego Jakuba Apostoła

Wspomnienie liturgiczne

25 lipca

Położenie na mapie gminy Zbiczno
Mapa konturowa gminy Zbiczno, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Jakuba Apostoła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Jakuba Apostoła”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Jakuba Apostoła”
Położenie na mapie powiatu brodnickiego
Mapa konturowa powiatu brodnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Jakuba Apostoła”
Ziemia53°18′11,5″N 19°23′48,8″E/53,303194 19,396889

Kościół świętego Jakuba Apostoła w Żmijewie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Brodnica diecezji toruńskiej).

Jest to świątynia wzniesiona około 1330 roku. Kościół ucierpiał podczas wojny polsko-krzyżackiej w 1414 roku. Patronat nad kościołem w średniowieczu sprawował zakon krzyżacki. W drugiej połowie XVI wieku świątynia przez pewien czas należała do protestantów. Jeszcze w tym samym wieku katolicy ją odzyskali. W XVII wieku przyłączona została jako kościół filialny do parafii w Brodnicy. Samodzielny ośrodek duszpasterski w Żmijewie został erygowany dopiero w 1921 roku.

Budowla jest gotycka, murowana, wybudowana z cegły, na planie wydłużonego prostokąta z kwadratową niską wieżą. Kościół charakteryzuje się polichromią ścienną z drugiej połowy XIV wieku zachowaną na obu ścianach szczytowych, ponad obecnym stropem. Na ścianie wschodniej jest umieszczona postać Chrystusa na majestacie, na zachodniej – postać na koniu. Do zabytkowych elementów wyposażenia należą: późnorenesansowy ołtarz główny z pierwszej połowy XVII wieku, ozdobiony gotyckimi rzeźbami Chrystusa Zmartwychwstałego, św. Barbary, Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz niezidentyfikowanego świętego, ambona z XVII wieku, konfesjonał wykonany z fragmentów późnogotyckich stalli, zapewne z pierwszej połowy XVI wieku, późnobarokowy krucyfiks, rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego reprezentująca tradycje barokowe z około 1800 roku[2].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.