Kościół św. Jakuba Apostoła w Wągrowcu
 nr rej. Ak-I-11a/260 z dnia 14 marca 1933 | |||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 widok ogólny | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Wezwanie |
św. Jakuba Apostoła | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Wągrowca  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu wągrowieckiego  | |||||||||||||||
 52°48′15″N 17°11′44″E/52,804167 17,195556 | |||||||||||||||
Kościół św. Jakuba Apostoła w Wągrowcu – rzymskokatolicki kościół parafialny w mieście Wągrowiec. Mieści się przy ulicy Klasztornej.
Jest to jeden z cenniejszych zabytków architektury kościelnej w Wielkopolsce, Późnogotycki, zbudowany w 2 połowie XVI wieku, z wykorzystaniem materiału ze starszego kościoła romańskiego. Budową kierowali Piotr z Szamotuł i Bartosz z Poznania. Szczyty zachodnie i wschodnie późnorenesansowe. W murach kościoła liczne drążone w cegle jamki kształtu kolistego. Występują one niemal na wszystkich gotyckich kościołach Wielkopolski, ziemi lubuskiej, Pomorza i Warmii. Pochodzenie ich tłumaczyć można medycyną ludową. Poświęconą cegłę ucierano dawniej na lekarstwo dla ludzi i zwierząt. Obok jamek wyryte w cegle nazwiska i daty z XVI i XVII wieku. Są wśród nich nazwiska nauczycieli ze wsi Łęgowo i Tarnowo.
Wnętrze trzynawowe, halowe. Sklepienia w nawie środkowej, prezbiterium i kaplicy gwiaździste, w nawach bocznych krzyżowe. W kaplicy z 1588 freski renesansowe z końca XVI wieku. Główny ołtarz renesansowy z około 1600. Renesansowe obrazy z głównego ołtarza przesłane do Warszawy dla konserwacji spaliły się w czasie oblężenia miasta w 1939. Obecnie zostały odtworzone na podstawie zdjęć fotograficznych. Ambona renesansowa, ołtarze boczne renesansowe i barokowe, belka tęczowa z grupą pasyjną z końca XVI wieku.
Bibliografia
- Franciszek Jaśkowiak, Województwo poznańskie. Przewodnik, Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1967, s. 274–275.