Kościół św. Jana Chrzciciela w Jeleniej Górze-Cieplicach
 nr rej. A/2033/840 z dnia 05.01.1961 | |||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||
 kościół Świętego Jana Chrzciciela w Cieplicach | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie |
Świętego Jana Chrzciciela | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Jeleniej Góry  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||
 50°51′55″N 15°40′43″E/50,865278 15,678611 | |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Kościół św. Jana Chrzciciela w Jeleniej Górze-Cieplicach – kościół katolicki w dzielnicy Jeleniej Góry, Cieplicach Śląskich-Zdroju.
Historia i wnętrze
Kościół wzmiankowany był już w 1318 roku. Przez 400 lat obsługiwany był przez cystersów, sprowadzonych tu z Krzeszowa. Po jego spaleniu w 1711 r. na jego miejscu wzniesiona została z fundacji Schaffgotschów, właścicieli tych terenów, obecna barokowa budowla[2], ukończona w 1714 roku. Jest to jednonawowa prostokątna budowla nakryta sklepieniem kolebkowym, z bocznymi kaplicami i emporami. Posiada bogate, barokowe wyposażenie wnętrza z lat 1714–1793. Najcenniejszymi zabytkami w kościele są: fundowany przez opata krzeszowskiego Bernarda Rosę obraz przedstawiający Matkę Boską Królową Niebios[2], pędzla Michaela Willmanna z 1687, zdobiący ołtarz główny, który jest flankowany rzeźbami św. św. Piotra, Jana Chrzciciela, Jana Ewangelisty i Pawła. Znajdują się tam również trzy płótna Johanna Franza Hoffmanna (ucznia Willmanna, jednego z najznamienitszych malarzy barokowych Śląska), zatytułowane Modlitwa w Ogrójcu, Opłakiwanie i Chrystus w Otchłani. Ambona z płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia patrona kościoła, ołtarz 14 Orędowników z 1716–1717. Między filarami w emporach 12 obrazów przypisywanych Willmannowi, rokokowy portal zewnętrzny z 1779. Na wschodniej fasadzie nagrobki Plaków W. Mielęckiego z 1829 i T. Rzepeckiego z 1838. We wnękach figury św. Gotarda i św. Placyda. Organy w 1908 r. zostały przebudowane przez firmę Schlag & Söhne. Na początku XXI wieku były remontowane[3]. Po II wojnie światowej opiekę nad kościołem przejęli pijarzy[2].
Otoczenie
Na dziedzińcu przykościelnym wolno stojąca dzwonnica z 1710 roku i barokowa kolumna wotywna ozdobiona rzeźbą św. Floriana z 1713. W wewnętrznej części przykościelnego muru płyty nagrobne rodziny Schaffgotschów z lat 1579-1624 przeniesione w 1849 roku z likwidowanego kościoła w Radomierzu. Portal bramy ogrodowej wieńczy rokokowa rzeźba Adoracji Najświętszego Sakramentu przez św. Bernarda i św. Juliannę z 1781. Na północnym dziedzińcu barokowa figura Trójcy Świętej z 1724 flankowana figurami św. Huberta z 1785 i św. Sebastiana z 1786, została ustawiona w miejscu powalonej w 1697 lipy, pod którą w 1403 dokonano aktu fundacji klasztoru[4].
Przypisy
- ↑ Jelenia Góra – Kościół św. Jana Chrzciciela (Cieplice Śląskie-Zdrój. Polskie Wirtualne Centrum Organowe. [dostęp 2014-07-21]. (pol.).
- 1 2 3 Krzysztof Tęcza. 37. spacer historyczno-krajoznawczy – do kościoła św. Jana Chrzciciela. „Na Szlaku. Magazyn turystyczno-krajoznawczy”. R. XXXIX (e-222 (418)), s. 49-50, kwiecień 2025. Oddział Wrocławski PTTK. ISSN 1230-9931. (pol.).
- ↑ Jelenia Góra ( Kościół św. Jana Chrzciciela (Cieplice)) [online], musicamsacram.pl [dostęp 2023-07-27] (pol.).
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: „Sport i Turystyka”, 1977 s. 221
Bibliografia
- Jelenia Góra: plan miasta. Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych imienia Eugeniusza Romera, S.A., Warszawa-Wrocław 1999.ISBN 83-7000-552-7.