Kościół św. Jerzego w Wornianach
 nr rej. 412Г000038 | |||||||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Diecezja | |||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||||||||||||||||||
 54°43′38″N 26°00′32″E/54,727222 26,008889 | |||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||
Kościół św. Jerzego – rzymskokatolicki kościół w Wornianach, na Białorusi, wzniesiony w XVIII w. na miejscu starszej świątyni.
Należy do parafii św. Jerzego w Wornianach.
Historia
Kościół św. Jerzego w Wornianach został zbudowany w latach 1767-1768 według projektu A. Kosakowskiego, w stylu późnobarokowym. Jego fundatorką była Marcjanna Abramowicz. W latach 1880 i 1909, będąc nieprzerwanie czynnym, był przebudowywany[1].
W 1948 władze radzieckie poleciły zamknąć kościół i urządzić w nim kino. Następnie funkcjonowała tutaj dyskoteka, co spowodowało całkowitą dewastację wystroju wnętrza. Parafia rzymskokatolicka odzyskała obiekt w 1989, wtedy też budowlę gruntownie odnowiono[1]. Powtórna konsekracja obiektu miała miejsce 11 kwietnia 1990[2].
Architektura
Kościół wzniesiony został w stylu późnobarokowym. Posiada nawę główną oraz nawę poprzeczną, nakryte sklepieniem kolebkowym. Wejście do obiektu prowadzi przez niewielki, niski przedsionek z trójkątnym szczytem. Frontowa elewacja obiektu zdobiona jest wiązkami pilastrów i gzymsami, wieńczy ją szczyt flankowany dwiema wieżami, na których zbudowano kopulaste hełmy. Skromniej dekorowane są elewacje boczne, na których umieszczono pary pilastrów[1].
Kościół otacza ogrodzenie z bramą wejściową, łączące się z dwoma symetrycznie ustawionymi względem świątyni budynkami z 1770: murowaną plebanią i domem aptekarza. W obydwu zachowały się oryginalne sienie, klatki schodowe i sklepienia krzyżowe na kondygnacji parterowej. Taki kompleks architektoniczny jest częścią barokowego układu całego miasteczka, obok kompleksu pałacowego Abramowiczów (niezachowanego w pierwotnej postaci - pałac spłonął po I wojnie światowej, przetrwały obiekty gospodarcze i część parku) oraz położonego między nimi placu z domami mieszkalnymi[1].