Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Ociece
| kościół parafialny | |||||||||||
_Saint_Catherine_of_Alexandria_church_in_Ocieka_02.jpg) Widok ogólny wraz z dzwonnicą | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Adres |
Ocieka 351, 39-104 Ocieka | ||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Ostrów _location_map.png) | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego  | |||||||||||
 50°08′26,0041″N 21°35′15,4990″E/50,140557 21,587639 | |||||||||||
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Ociece – rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany we wsi Ocieka w powiecie ropczycko-sędziszowskim (województwo podkarpackie).
Historia
Parafię erygował we wsi biskup Piotr Tylicki w 1610. Pierwszą świątynią była drewniana kaplica, w której nabożeństwa odprawiał kapłan dojeżdżający z Wielopola. Kościół (również drewniany) wzniesiono około 1696 (zachował się z niego dzwon). Obiekt został prawdopodobnie strawiony przez pożar. Kolejna drewniana świątynia pochodziła z lat 1802-1809 i zawierała we wnętrzu, stojący do dziś w obecnym kościele, ołtarz z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem w stylu dzieła z kościoła Bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie[1] (druga połowa XVII wieku)[2]. Obiekt został wymalowany przez Teofila Bieszczada z Pilzna. W 1848 zyskał nowe organy skonstruowane przez Krzanowicza z Kańczugi[3].
Budowla obecna wzniesiona została w latach 1908-1912 z fundacji księdza Patryka Kosierbskiego[1]. Jej budowniczym był Szymon Stawiarski z Sieniawy. Neogotycki, jednonawowy obiekt z wysoką wieżą wzniesiono z cegły i wyposażono w kamienny detal[2]. Konsekrował go biskupa Leon Wałęga w 1910. W 1924 przebudowano sygnaturkę[3].
Podczas II wojny światowej w kościele znajdował się magazyn materiałów budowlanych do budowanych przez Niemców we wsi bunkrów szkoleniowych związanych z poligonem rakietowym V-1 i V-2 w Bliźnie (zachował się z tego czasu skamieniały cement przy bocznym wejściu)[2]. W 1945, po walkach, spłonął dach budowli, który z czasem został odbudowany. W 1977 dokonano konsekracji ołtarza (biskup Władysław Bobowski). Od 2008 do 2013 kościół remontowano. Wymieniono wówczas m.in. cegły podziurawione podczas ostrzału w czasie wojny[3].
Wyposażenie
We wnętrzu znajdują się m.in.: XVII-wieczny obraz ołtarzowy Matki Bożej z Dzieciątkiem, XVII-wieczny krucyfiks, figura św. Katarzyny z 1910, XIX-wieczny wiszący świecznik kryształowy[1], ambona i chrzcielnica z 1920, trzy dzwony z 1924 (Józef, Maryja i Władysław; ufundowane przez polonię amerykańską z parafii[3], odlane w Cincinnatti i przywiezione w 1925, poświęcone przez biskupa Edwarda Komara) oraz 11-głosowe organy wykonane w przedsiębiorstwie Rieger-Jaegemdorf w 1913. Dzwony podczas okupacji niemieckiej ukryto przed rabunkiem na terenie tartaku w Woli Ocieckiej[2].
Otoczenie
Świątynię otacza cmentarz z neogotycką kaplicą z 1905 (fundacja hrabiego Zygmunta Romera z Dąbia) z grobowcem Romerów i ich herbem na fasadzie[2].
Przypisy
- 1 2 3 Patrycja Żegleń, Jarosław Herbert, Zasoby kapitału przyrodniczo-kulturowego wybranych powiatów województwa podkarpackiego, w: Patrycja Żegleń, Hubert Kotarski, Jan P. Gałkowski, Jarosław Herbert, SYNERGIA WYBRANYCH KAPITAŁÓW PODKARPACIA. NARZĘDZIA AKTYWIZACJI SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH PRZEZ CO-DESIGN, Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów, 2016, s. 47
- 1 2 3 4 5 Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Ociece, Historia parafii. Rys historyczny [online], Nowa strona 1 [dostęp 2024-11-21].
- 1 2 3 4 Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Ociece, Historia parafii i wsi Ocieka [online], Nowa strona 1 [dostęp 2024-11-21].