Kościół św. Marcina w Wilkowicach

Kościół świętego Marcina

nr rej. 55 z 12.12.1932[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Wilkowice
Adres	ul. Święciechowska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Marcina w Wilkowicach
Wezwanie	św. Marcina
Wspomnienie liturgiczne	11 listopada
Historia Data zakończenia budowy początek XVI wieku lata 30. XX wieku (wieża)
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 9 2+P
Położenie na mapie gminy Lipno Kościół świętego Marcina
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Marcina
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół świętego Marcina
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego Kościół świętego Marcina
51°53′00,9″N 16°31′53,9″E/51,883583 16,531639

Kościół świętego Marcina w Wilkowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat święciechowski archidiecezji poznańskiej).

Jest to świątynia wzniesiona na początku XVI wieku. Około 1570 roku została przekazana braciom czeskim, natomiast w 1625 roku dzięki staraniom Stanisława Wilkowskiego wróciła do katolików. Budowla była restaurowana na początku XVIII wieku i w latach 1803–1805. W 1819 roku została dobudowana wieża, ale zniszczył ją pożar w 1931 roku. Wieża została odbudowana w drugiej połowie lat 30. XX wieku. W 1962 roku zostało odnowione wnętrze świątyni. 21 czerwca 2011 roku na wieży zostały zamontowane nowe dzwony ufundowane przez rodziny Stróżyków i Górczaków z Wilkowic. Wykonano je w Ludwisarni Felczyńskich w Taciszowie. Ważą odpowiednio: 150 kg i 290 kg^[2].

Budowla powstała na planie wydłużonym, jest orientowana i posiada nieznacznie węższe, trójbocznie zamknięte prezbiterium, dłuższe o 1 metr od nawy. Od strony zachodniej jest umieszczona wieża wzniesiona na planie kwadratu i cztery mniejsze dobudówki przylegające do trzech zasadniczych brył. Kościół, która powstał oryginalnie w stylu późnogotyckim, zachował niewiele z tego stylu. Z powodu przebudów wykonywanych na przestrzeni wieków świątynia została w dużej mierze zbarokizowana^[3].