Kościół św. Marcina w Wołowcu

kościół św. Marcina
Zabytek: nr rej. A-1246 z 30 sierpnia 1993[1]
kościół filialny
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Wołowiec

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Chrystusa Króla w Sikorkach

Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „kościół św. Marcina”
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego
Mapa konturowa powiatu goleniowskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „kościół św. Marcina”
Położenie na mapie gminy Nowogard
Mapa konturowa gminy Nowogard, u góry znajduje się punkt z opisem „kościół św. Marcina”
Ziemia53°46′01,8110″N 15°09′24,8281″E/53,767170 15,156897

Kościół pw. św. Maricna – zabytkowy[1] kościół filialny parafii Chrystusa Króla w Sikorkach zbudowany w latach 1807–1812[2], położony w Wołowcu, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Nowogard. Wpisany do zachodniopomorskiego rejestru zabytków pod numerem rejestrowym A-1246 z 30 sierpnia 1993 roku[1].

Opis

Budynek ma konstrukcję szachulcową i został wzniesiony na planie prostokąta[3]. Wieża kościoła, położona po stronie zachodniej, wyrasta z głównej bryły budynku[3]. Dach kościoła ma kształt dwuspadowy, a wieża jest przykryta dachem namiotowym[3]. Duże, prostokątne okna doświetlają wnętrze, które jest przykryte drewnianym, belkowanym stropem[3]. W części zachodniej zachowała się chórowa empora z XIX-wiecznym prospektem organowym, wsparta na czterech słupach[3]. W drewnianym ołtarzu umieszczono obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa, a poniżej znajduje się tabernakulum zdobione symbolami krzyża, kielicha, kłosów zboża i winogron[3]. W kościele znajduje się również figura Najświętszej Maryi Panny, a na ścianach rozmieszczone są stacje drogi krzyżowej[3].

Historia

Kościół w Wołowcu został zbudowany na miejscu poprzedniego budynku, który spłonął w 1807 roku podczas wojny francusko-pruskiej. Budowa nowej świątyni zakończyła się w 1812 roku[2]. W czasach powojennych świątynia poświęcona została 11 listopada 1945 roku przez księdza Bogdana Szczepanowskiego[2][3].

Przypisy

Bibliografia

  • Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012, s. 258. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol. • niem.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.