Kościół św. Marii Magdaleny w Sośnicy

Kościół świętej Marii Magdaleny
Zabytek: nr rej. A.K.I-11a/212 z 7.03.1933 oraz 551/A z 31.12.1991[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Sośnica

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Marii Magdaleny w Sośnicy

Wezwanie

św. Marii Magdaleny

Wspomnienie liturgiczne

22 lipca

Położenie na mapie gminy Dobrzyca
Mapa konturowa gminy Dobrzyca, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Marii Magdaleny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Marii Magdaleny”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Marii Magdaleny”
Położenie na mapie powiatu pleszewskiego
Mapa konturowa powiatu pleszewskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Marii Magdaleny”
Ziemia51°51′49,9″N 17°40′45,2″E/51,863861 17,679222

Kościół świętej Marii Magdaleny w Sośnicy – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Dobrzyca diecezji kaliskiej).

Widok kościoła przed 1917

Jest to świątynia wzniesiona w 1745 roku. Ufundowana została przez Konstantego Rogalińskiego. Rozbudowana została w 1832 roku o wieżę, zakrystię i szachulcową kruchtę. Okradziono ją w 1827 roku. Nowa zakrystia powstała w 1957 roku. W 1962 roku została dobudowana druga kruchta. W 1994 roku została odnowiona.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, wybudowana w konstrukcji sumikowo-łątkowej. Świątynia jest orientowana, wybudowano ją z drewna dębowego. Kościół jest salowy, nie posiada wyodrębnionego z nawy prezbiterium, zamknięty jest trójbocznie. Boczna kruchta została wzniesiona w konstrukcji szkieletowej. Od frontu jest umieszczona wieża wzniesiona w konstrukcji słupowej, niższa od nawy świątyni, mieszcząca murowaną kruchtę w przyziemiu. Zwieńcza ją gontowy dach czterospadowy. Dach kościoła jest jednokalenicowy, pokryty gontem, na dachu znajduje się sześciokątna wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją blaszany dach hełmowy, latarnia i chorągiewka z datą „1745”. Wnętrze nakryte jest pozornym, spłaszczonym sklepieniem kolebkowym. Polichromia o cechach stylu barokowego powstała w 2 połowie XVIII wieku, następnie została odnowiona i uzupełniona w latach 1969–71 przez Teodora Szukałę o wizerunki polskich świętych i osiem błogosławieństw. Na chórze muzycznym jest umieszczony rokokowy prospekt organowy z 2 połowy XVIII wieku. Belka tęczowa jest ozdobiona krucyfiksem barokowym powstałym w 1 połowie XVIII wieku. Rokokowy ołtarz główny, dwa boczne, ambona i chrzcielnica pochodzą z połowy XVIII wieku. Dwa krucyfiksy reprezentują styl barokowy. W świątyni znajdują się również tablice poświęcone Kajetanowi Modlibowskiemu (zmarłemu w 1860 roku), Michałowi Chłapowskiemu (1848 rok), Emilii z Ożegalskich (1875 rok) i Leonowi Bręczewskiemu (1939 rok)[2].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2021-09-09].
  2. ↑ Sośnica [online], Kościoły drewniane w Polsce [dostęp 2021-09-09].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.