Kościół św. Michała Archanioła we Włodzicach Wielkich

Kościół św. Michała Archanioła
 Zabytek: nr rej. 1030 z 08.01.1964[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Michała Archanioła
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Włodzice Wielkie

Adres

Włodzice Wielkie 34

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Michała Archanioła we Włodzicach Wielkich

Wezwanie

św. Michał Archanioł

Wspomnienie liturgiczne

29 września

Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski
Mapa konturowa gminy Lwówek Śląski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Ziemia51°10′57,9″N 15°33′07,8″E/51,182750 15,552167

Kościół św. Michała Archanioła we Włodzicach Wielkich – zabytkowy, rzymskokatolicki kościół parafialny we Włodzicach Wielkich w województwie dolnośląskim, powiecie lwóweckim, gminie Lwówek Śląski. Świątynia należy do dekanatu Nowogrodziec diecezji legnickiej.

Informacje

Kościół zlokalizowany jest w północnej części wsi, na zachód od drogi wojewódzkiej nr 297, w pobliżu skrzyżowania z drogą powiatową prowadzącą do Kraszowic. Znajduje się na zachodnim stoku łagodnego wzniesienia, otoczony od zachodu, północy i południa murem z kamienia łamanego. Od wschodu przylega do niego cmentarz. W bezpośrednim sąsiedztwie, po drugiej stronie drogi, stoi dawny kościół ewangelicki oraz kaplica cmentarna[2].

Historia

Obecna świątynia została zbudowana w latach 15201530, prawdopodobnie na miejscu starszego kościoła wspomnianego w dokumentach z 1305 roku. W XVIII wieku i w 1825 roku przeprowadzono prace remontowe, w tym wykonano nowy hełm wieży. Obiekt reprezentuje gotycki styl architektoniczny. Kościół pełni funkcję świątyni parafialnej[3][2].

Architektura

Kościół wzniesiono z łamanego kamienia piaskowcowego z użyciem ciosów w narożnikach. Zastosowano zaprawę wapienną gruboziarnistą. Obiekt orientowany. Budynek został otynkowany, posiada piaskowcowe cokoły, obramienia okienne i drzwiowe. Dachy pokryte dachówką ceramiczną, natomiast hełm wieży – blachą cynkową. Posadzki piaskowcowe. Więźba dachowa krokwiowo-jętkowa.

Kościół posiada wydłużony rzut z prostokątnym korpusem i wielobocznie zamkniętym prezbiterium (proporcje ⅝), węższym i przesuniętym względem osi nawy. Od północy przylega do niego prostokątna kaplica z kolistą wieżyczką w narożniku północno-zachodnim. Od zachodu dostawiona wieża na planie zbliżonym do kwadratu.

Bryła korpusu i prezbiterium ujednolicona, nakryta wspólnym dwuspadowym dachem. Kaplica przykryta dachem pulpitowym. Wieża w dolnej części czworoboczna, wyżej przechodząca w ośmioboczny trzon z krenelażem, zwieńczona ostrosłupowym hełmem[4].

Fasada zachodnia z ostrołukowym portalem o sfazowanych ościeżach i prostokątną płyciną nad nim. Trzon wieży posiada prostokątne okna zamknięte trójliściem. Elewacja południowa rytmiczna, z ostrołukowym portalem między zachodnimi oknami (obecnie zamurowanym). W prezbiterium maswerki dwuarkadkowe z rybimi pęcherzami (bez przeszkleń). Wschodnia elewacja kaplicy posiada okno o łuku oślego grzbietu i portal z łukiem kotarowym[2].

Wnętrze

Prezbiterium nakryte sklepieniem sieciowym, z jednowklęskowymi żebrami o zwornikach w formie tarcz herbowych. Nawa ze stropem belkowym i podsufitką. W kaplicy oraz w przyziemiu wieży sklepienia beczkowe. Schody kręte, wykonane z piaskowca w kaplicznej wieżyczce; inne drewniane.

Arkada tęczowa ostrołukowa, wsparta na półfilarach (północny szerszy). Wnęka z zamurowanym otworem drzwiowym w południowej ścianie nawy. Portal do kaplicy o formie oślego grzbietu, bogato zdobiony. Trzykondygnacyjna wieża posiada belkowe stropy.

Okna prezbiterium osadzone w maswerkach, ramy metalowe ze ślemieniami. W nawie okna z metalowymi ramami, słupkiem i dwiema ślemieniami. W kaplicy okno z ramą drewnianą, słupkiem i trzema ślemieniami. Drzwi różnego typu: jednoskrzydłowe z ukośnymi klepkami (do wieży), dwuskrzydłowe płycinowe (do nawy), deskowe z profilowanymi okuciami (do kaplicy), z kołatką i inne.

We wnętrzu zachowało się cenne wyposażenie: ołtarz, ambona, balustrada, empora, organy, renesansowa chrzcielnica kamienna.

W przylegającej kaplicy grobowej znajdują się trzy kamienne sarkofagi z drugiej połowy XVIII wieku.[2][3]

Przypisy