Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie

Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie
Zabytek: nr rej. 651 z dnia 01.07.1965 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika od strony ul. Kasprzaka
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie

Wezwanie

św. Stanisława

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie”
Ziemia52°13′38,61″N 20°57′32,08″E/52,227392 20,958911
Strona internetowa

Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika[3], właśc. kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika i św. Wawrzyńca Diakona Męczennika[4] – kościół znajdujący się przy ul. Bema 73/75 w dzielnicy Wola w Warszawie.

Opis

Wnętrze kościoła

Kościół został wybudowany w latach 1858–1860 według projektu Józefa Orłowskiego[5]. W tamtym czasie obszar ten nie znajdował się w granicach administracyjnych Warszawy. Pierwszym proboszczem został ks. Leopold Rzeczycki.

Do kościoła nawiązywały nazwy Droga Kościelna lub Droga Parafialna, obecnej ul. J. Bema[6].

W kościele znajduje się ołtarz z obrazem Matki Bożej Elekcyjnej – miejsce kultu wizerunku maryjnego towarzyszącego elekcjom królów na polach Woli. Obraz nosił pierwotnie nazwę Matki Boskiej Pocieszenia i w czasie elekcji był przenoszony z kościoła św. Wawrzyńca do kaplicy prymasów w szopie senatorskiej na polu elekcyjnym[7][8]. Powstał w 1621 i jest dziełem nieznanego malarza[7]. Po przejęciu świątyni przez władze rosyjskie w 1834 został przeniesiony przez rodzinę Biernackich do ich prywatnej kaplicy, skąd w 1860 trafił do nowo wybudowanego kościoła[9].

8 maja, w dniu św. Stanisława, przy kościele odbywał się odpust, który przyciągał tysiące mieszkańców Warszawy[10][11].

W latach 1927–1932 do świątyni dobudowano dwie nawy boczne według projektu Wacława Popławskiego[12].

W 2009 roku abp Kazimierz Nycz poświęcił tablicę upamiętniającą 200 tys. Polaków zamordowanych w obozie KL Warschau, która została umieszczona przy wejściu do kościoła[13].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2010-05-22].
  2. ↑ http://web.archive.org/web/20160304133714/http://www.organy.art.pl/instrumenty.php?instr_id=344
  3. ↑ Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 509. ISBN 978-83-7821-118-1.
  4. ↑ Historia Parafii. [w:] Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika [on-line]. [dostęp 2018-08-28].
  5. ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 1. Agrykola–Burmistrzowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1996, s. 158. ISBN 83-902793-5-5.
  6. ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 18.
  7. 1 2 Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 511. ISBN 978-83-7821-118-1.
  8. ↑ Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski: Historia Warszawy XVII-XX wieku. Architektura i rzeźba. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 207. ISBN 978-83-01-14707-5.
  9. ↑ Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 587. ISBN 978-83-7821-118-1.
  10. ↑ Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 140.
  11. ↑ Jan Stanisław Bystroń: Warszawa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977, s. 268.
  12. ↑ Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski: Historia Warszawy XVII-XX wieku. Architektura i rzeźba. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 212–2013. ISBN 978-83-01-14707-5.
  13. ↑ Maciej Podulka. KL Warschau wychodzi z cienia historii. „Kurier Wolski”. Nr 30/31, s. 3, 10 czerwca 2009. ISSN 1640-7636.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.