Kościół Aktywnych Chrześcijan w Rzeczypospolitej Polskiej

Kościół Aktywnych Chrześcijan w Rzeczypospolitej Polskiej

Budynek kościelny w Wiśle-Malince
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo  └ Protestantyzm    └ Pentekostalizm
Siedziba	ul. Skoczowska 134 43-450 Ustroń[1]
Dane statystyczne  (2023) Wierni 213[2] Duchowni 8[2] Zbory 2[2]
Strona internetowa

Kościół Aktywnych Chrześcijan w Rzeczypospolitej Polskiej – ewangeliczny kościół protestancki, wpisany do rejestru Kościołów i związków wyznaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji 31 lipca 1990 roku w dziale A, pod nr 47^[3]. Do 2022 nosił nazwę Zbór Stanowczych Chrześcijan w Rzeczypospolitej Polskiej^[4]. Zwierzchnikiem kościoła w Polsce jest Piotr Pilch^[5]. W 2023 roku wyznanie liczyło 213 wiernych^[2]. Wyznawcy skupieni są w dwóch placówkach – w Ustroniu i Kowalach^[1].

Stanowczy chrześcijanie wierzą, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim, co oznacza, iż człowiek może przezwyciężyć wszelkie pokuszenia w swym ciele i osiągnąć Boską naturę w życiu doczesnym na ziemi. Uważa się, że Jezus przyszedł, by pokazać ludziom drogę do Zbawienia. Tym samym człowiek powinien w wierze osiągnąć ten sam cel: zostać zbawionym i bogobojnie naśladować Chrystusa^[6][7]. Wyłącznym wyznacznikiem wiary jest Biblia^[7][4], pozostała literatura, napisana przez wiernych poprzedników ma służyć lepszemu zrozumieniu Ewangelii.

Wyznanie wydaje miesięcznik „Ukryte Skarby” oraz dwumiesięcznik „Promyczek”. Oba pisma w nakładzie 80 egzemplarzy^[8].

Protoplastami ruchu zielonoświątkowego na Śląsku Cieszyńskim było 9 luterańskich neopietystów, których wykluczono z ewangelickiej Społeczności Chrześcijańskiej w Cieszynie. W 1910 zarejestrowali się jako Związek Stanowczych Chrześcijan^[9]. Zainteresowani nauką Stanowczych Chrześcijan zaczęli spotykać się na terenie Wisły w latach 1917 (Nowa Osada, następnie grupa przeniosła się do Malinki) i 1920 (Głębce). Wspólnoty te dały początek zborom utworzonym w 1922 (Głębce) i 1923 (Malinka), zarejestrowanym oficjalnie w 1929. Wierni pozostawali oficjalnie w dalszym ciągu członkami Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Dopiero po zakończeniu II wojny światowej postanowili o odłączeniu się od macierzystego związku wyznaniowego, wobec czego w 1947 Stanowczy Chrześcijanie weszli w skład nowo powstałej federacji kościołów ewangelikalnych, Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL^[10].

W 1968 wspólnota nawiązała relacje z misjonarzami z Norwegii z Kościoła Chrześcijańskiego Brunstad. Wśród Stanowczych Chrześcijan z Malinki zaczęła się wyodrębniać grupa zwolenników nauki braci norweskich. Zbór w Malince wystąpił z ZKE w 1988, coraz bardziej wiążąc się z Kościołem Brunstad. W 31 lipca 1990 został on zarejestrowany w rejestrze kościołów i innych związków wyznaniowych MSWiA jako niezależny Zbór Stanowczych Chrześcijan w RP^[9].

W 1994 około stuosobowa grupa dotychczasowych zborowników opuściła szeregi wspólnoty, nie godząc się ze zmianami doktrynalnym płynącymi ze Skandynawii i zaczęła się spotykać osobno, wracając do tradycyjnej, pietystycznej religijności Stanowczych Chrześcijan^[11][12].

Od 2005 rozpoczęto starania o powstanie nowego budynku dla zboru^[9]. Prace rozpoczęto w 2019, a 13 marca 2021 miała miejsce uroczystość otwarcia nowego obiektu, zlokalizowanego w Ustroniu-Nierodzimiu, dokąd zostały przeniesione jego spotkania^[9][13].

W 2022 kościół zmienił nazwę na Kościół Aktywnych Chrześcijan w Rzeczypospolitej Polskiej^[4][14].