Kościół Aniołów Stróżów w Staroźrebach

Kościół Aniołów Stróżów
Zabytek: nr rej. 457 z 16.08.1978[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok od frontu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Staroźreby

Adres

ul. Kościelna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Onufrego

Wezwanie

Świętych Aniołów Stróżów

Wspomnienie liturgiczne

2 października

Położenie na mapie gminy Staroźreby
Mapa konturowa gminy Staroźreby, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Aniołów Stróżów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Aniołów Stróżów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Aniołów Stróżów”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Aniołów Stróżów”
Ziemia52°38′10,6″N 19°59′37,2″E/52,636278 19,993667

Kościół Aniołów Stróżów – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii św. Onufrego w Staroźrebach w dekanacie bielskim diecezji płockiej.

Historia

Ołtarz główny

Obecna świątynia (prawdopodobnie czwarta na tym miejscu) została wzniesiona w latach 1855-1858 dzięki staraniom Anieli z Porczyńskich Bromirskiej. Projektantem był Józef Górski. Wieża został dobudowana według planów Wojciecha Wawrzyńca Bobińskiego. Budowla została konsekrowana w 1888 roku przez biskupa Henryka Piotra Kossowskiego. Kościół był restaurowany w latach 1915-1916 i odnawiany w 1924. Uszkodzony został w 1939, a w latach 1942-1945 użytkowany był jako magazyn. Odremontowano go po II wojnie światowej, m.in. dach pokryto blachą[2].

Architektura

Kościół jest salowy, na rzucie prostokąta, murowany (ceglany), nieotynkowany, posadowiony na wysokim cokole kamiennym. Prezbiterium jest węższe i niższe od nawy, zamknięte prosto. Od wschodu przylega doń zakrystia, a od zachodu skarbczyk. Od południa dobudowana jest kruchta. Nad częścią południową ulokowana jest, wtopiona w bryłę, czworoboczna wieża, przechodząca u góry w ośmiobok. Pod prezbiterium znajduje się krypta grobowa, a w podziemiach istnieje też magazyn. Zarówno prezbiterium, jak i korpus nawowy kryte są dachami dwuspadowymi. Wieżę wieńczy ostrosłupowy hełm. Elewacja północna zwieńczona jest sygnaturką z dzwonem[2].

Wnętrze

Prezbiterium kryte jest sklepieniem kolebkowo-krzyżowym na profilowanych gurtach, a reszta pomieszczeń, w tym nawa, przykryte są stropami. Jedynie kruchta posiada spłaszczoną kopułę. Nawa oddzielona jest od prezbiterium łukiem tęczowym. Chór wspiera się na dwóch kolumnach. Ściany częściowo pokrywa polichromia architektoniczna z około 1924, którą namalował Władysław Drapiewski[2].

Ołtarz główny i dwa boczne wykonano w stylistyce baroku około 1860. Organy pochodzą z włocławskiego przedsiębiorstwa Dominika Biernackiego (1924). Witraże zrealizowano w 1970. Oprócz tego we wnętrzu znajdują się XIX-wieczne epitafia[2]. Do zabytków sztuki sakralnej znajdujących się w świątyni należą też: chrzcielnica wykonana z piaskowca z połowy XVII wieku, monstrancja z połowy XIX wieku, relikwiarz z pierwszej połowy XIX wieku oraz ołtarz główny wykonany w latach 60. XIX wieku[3].

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2019-03-16].
  2. 1 2 3 4 Dorota Zaremba, karta zabytku [online], Zabytek.pl, październik 1993.
  3. ↑ O parafii. Rzymskokatolicka parafia p.w. św. Onufrego w Staroźrebach. [dostęp 2019-02-01]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.