Kościół Ducha Świętego w Chorzowie

Kościół Ducha Świętego
w Chorzowie

nr rej. A/949/2022 z 22.03.2022[1] (razem z kaplicą i łącznikiem)
kościół parafialny
widok od strony zachodniej
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Chorzów
Adres	ul. Dąbrowskiego 104[1]
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Ducha Świętego w Chorzowie
Wezwanie	Ducha Świętego
Wspomnienie liturgiczne	Zesłanie Ducha Świętego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1957 Data zakończenia budowy 1963 Data poświęcenia 1963
Dane świątyni Styl modernizm Architekt Mieczysław Król, Jerzy Winnicki, Zygmunt Winnicki Świątynia • materiał bud. • cegła Liczba naw 1
Położenie na mapie Chorzowa Kościół Ducha Świętego w Chorzowie
Położenie na mapie Polski Kościół Ducha Świętego w Chorzowie
Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół Ducha Świętego w Chorzowie
50°17′10,3″N 18°56′31,5″E/50,286194 18,942083

Kościół Ducha Świętego w Chorzowie – jeden z kościołów parafialnych w Chorzowie. Należy do dekanatu Chorzów Batory archidiecezji katowickiej. Znajduje się na Osiedlu Ruch, w dzielnicy Centrum.

Forma świątyni kształtem nawiązuje do kaplicy w Ronchamp zaprojektowanej przez Le Corbusiera. Kościół został wzniesiony w 1963 roku.

Nowoczesna, zaokrąglona budowla została zaprojektowana przez architektów: Mieczysława Króla, Jerzego Winnickiego i Zygmunta Winnickiego. Konstruktorem świątyni był inżynier Franciszek Klimek. Przygotowania do budowy kościoła zaczęły się w 1957 roku. Pojawiły się niestety problemy. Na początku w 1958 roku została wzniesiona kaplica, która została oddana do użytku wiernym. Kiedy kilka miesięcy później świątynia została zbudowana aż do dachu, jej budowa została przerwana. Służby aresztowały księdza dr Karola Nawę, głównego inicjatora prac budowlanych i po procesie skazano go na 3 lata więzienia za posiadanie materiałów budowlanych z nielegalnego źródła. W 1961 roku jego funkcję przejął ksiądz Teodor Polaczek, który otrzymał zgodę na prowadzenie dalszych prac budowlanych i ostatecznie świątynia została poświęcona w dniu 15 czerwca 1963 roku^[2].

Modernistyczna budowla charakteryzuje się czystą elewacją. Powtarza się to także we wnętrzu, gdzie przestrzeń ożywia światło wpadające przez barwne witraże. Te ostatnie zostały zaprojektowane przez Marię Skąpską i w stanie nienaruszonym zachowały się do dnia dzisiejszego.

Forma świątyni przypomina dużą łódź na rozkołysanym morzu. Wrażenie robi również łącznik między kościołem właściwym a kościołem zastępczym, który kształtem nawiązuje do wielkiego wiosła. W kościele są umieszczone trzy kaplice. Są one rozdzielone od siebie białymi ścianami, co ma symbolizować otwarte księgi^[3]