Kościół Ducha Świętego w Dębicy
| kościół parafialny | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Dębicy ![]() | |||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |||||||
Położenie na mapie powiatu dębickiego ![]() | |||||||
Kościół Ducha Świętego w Dębicy – kościół parafialny parafii Matki Bożej Anielskiej w Dębicy.
Historia
Starania o budowę nowego kościoła parafialnego rozpoczęto w drugiej połowie lat 80. ub. wieku, gdy Kościół Matki Bożej Anielskiej w Dębicy okazał się zbyt mały dla szybko powiększającej się parafii. Budowę świątyni rozpoczętą w 1989 r., zakończono 7 lat później. Wtedy też biskup Józef Życiński dokonał konsekracji nowego kościoła.
Architektura
Kościół zaprojektowała Zdzisława Dziurzyńska-Kaczor. Jest to budowla murowana, trzynawowa z dwiema kaplicami po bokach naw i kaplicą z lewej strony prezbiterium. Ołtarz jest dziełem prof. Wincentego Kućmy, autorem polichromii ścian kościoła jest natomiast prof. Jerzy Lubański. Organy pochodzą z katedry w Magdeburgu. Na zewnątrz kościoła zwracają uwagę stacje Drogi Krzyżowej powstałej w 2005 r.[1]
Przypisy
- ↑ Wacław Grych, Spacerem po Dębicy, Rzeszów 2011



