Kościół Matki Bożej Różańcowej w Wądrożu Wielkim

Kościół Matki Bożej Różańcowej
Zabytek: nr rej. A/2521/682 z 14.04.1960[1]
kościół filialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wądroże Wielkie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Matki Bożej Rożańcowej

Wspomnienie liturgiczne

7 października

Położenie na mapie gminy Wądroże Wielkie
Mapa konturowa gminy Wądroże Wielkie, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej”
Położenie na mapie powiatu jaworskiego
Mapa konturowa powiatu jaworskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej”
Ziemia51°06′42,3″N 16°19′44,3″E/51,111750 16,328972

Kościół Matki Bożej Różańcowej w Wądrożu Wielkim – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Mierczycach (dekanat Jawor diecezji legnickiej). Jest to świątynia wybudowana w II ćwierci XIII wieku, następnie została przebudowana i rozbudowana w XIX wieku.

Architektura i wnętrze

Budowla jest orientowana, jednonawowa, posiada wyodrębnione węższe prezbiterium, zamknięte półkolistą absydą i nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym, oraz wieżę powstałą w XIX wieku, od strony zachodniej zwieńczoną iglicowym dachem hełmowym i dzwonem odlanym w 1658 roku. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi, nawę nakrywa drewniany strop z odkrytą więźbą dachową i drewnianą emporą, natomiast prezbiterium nakrywa sklepienie krzyżowe, w elewacjach są umieszczone okna o zróżnicowanym wykroju. Wnętrze posiada wystrój i wyposażenie z różnych epok, m.in. nieczytelny fragment gotyckiej polichromii powstałej w XIV wieku, umieszczonej na łuku tęczowym i w absydzie, drewnianą ambonę w stylu renesansowym, wykonaną na początku XVII wieku, drewniany ołtarz w stylu barokowym powstały na początku XVIII wieku, klasycystyczny, drewniany prospekt organowy wykonany na przełomie XVIII i XIX wieku, oraz kamienną chrzcielnicę powstałą w 1828 roku. W murach zachowały się kamienne płyty nagrobne i epitafia w stylu barokowym, wykonane pod koniec XVII wieku[2].

Przypisy


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.