Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Chotumiu

Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej

nr rej. A-97 z 19.12.1961[1]
kościół filialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Chotum
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Mikołaja w Sulerzyżu
Wezwanie	Matki Boskiej Częstochowskiej
Wspomnienie liturgiczne	26 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy połowa XVII wieku?
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 2 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ciechanów Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Położenie na mapie Polski Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Położenie na mapie powiatu ciechanowskiego Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
52°53′21,2″N 20°27′55,8″E/52,889222 20,465500

Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Chotumiu – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Mikołaja w Sulerzyżu (dekanat ciechanowski zachodni diecezji płockiej).

Jest to świątynia wzniesiona około połowy XVII wieku, zapewne w 1644 roku. Podawana jest również data budowy: 1715 rok. Kościół był remontowany w 1900, 1924 i 1953, a także w latach 2011–2013.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, wzniesiona w konstrukcji zrębowej. Świątynia jest orientowana. Jej prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, trójbocznie zamknięte ze skośnie dobudowaną zakrystią. Kościół nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty gontem, nad prezbiterium jest umieszczona ośmiokątna wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją blaszany cebulasty dach hełmowy z latarnią. Druga czworokątna wieżyczka jest usytuowana nad nawą. Zwieńcza ją ostrosłupowy dach hełmowy. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem z polichromią ornamentalną. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami. Podłoga została wykonana z desek drewnianych. Ołtarz główny i ambona reprezentują styl późnobarokowy i powstały w 1 połowie XVIII wieku. Kropielnica w stylu gotyckim z granitu pochodzi z przełomu XV i XVI wieku^[2]