Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Świnoujściu

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
 Zabytek: nr rej. A-284 z dnia 22.11.2006 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Świnoujście

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Położenie na mapie Świnoujścia
Mapa konturowa Świnoujścia, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Ziemia53°53′05″N 14°20′28″E/53,884722 14,341111

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Świnoujściuzabytkowy[2] neogotycki parafialny kościół z 1902 roku, położony w świnoujskiej dzielnicy Przytór. Znajduje się w dekanacie Świnoujście, w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

Historia

Kościół dla miejscowej parafii ewangelickiej wybudowany został według różnych źródeł w roku 1895[3][4] lub w latach 1901–1902[5]. Nowy kościół był zbyt mały by pomieścić wszystkich wiernych. W czasach powojennych kościół poświęcono 19 maja 1946 roku[3]. Po 1979 roku od strony zachodniej wybudowano nową plebanię[3].

Opis

Jest to orientowana neogotycka budowla, wykonana z cegły i wzniesiona na planie prostokąta[3]. Od wschodu znajduje się pięciobocznie zamknięte prezbiterium, a od zachodu wieża na planie kwadratu, zakończona stożkowym hełmem z kulą i krzyżem na szczycie[3].

Wnętrze świątyni jest jednoprzestrzenne. Od strony zachodniej i południowej umieszczono drewnianą emporę, na której znajdują się organy z początku XX wieku. Prezbiterium, jest sklepione i wydzielone, zdobią trzy ostrołukowe witraże. W centralnym witrażu przedstawiono Najświętsze Serce Pana Jezusa[3].

Ołtarz główny, w formie tryptyku, mieści drewniane figury: w centrum krzyż z postacią Chrystusa, otoczony rzeźbami Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana Apostoła. Skrzydła ołtarza przedstawiają świętych. Tabernakulum ozdobione jest symbolem kielicha, hostii i motywami roślinnymi[3].

W prawym ołtarzu bocznym umieszczono obraz z Jezusem i apostołami na jeziorze Genezaret oraz wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W lewym ołtarzu znajduje się inna perspektywa tej samej sceny. Dodatkowy ołtarz zawiera obraz Jezusa Miłosiernego, flankowany portretem św. Faustyny Kowalskiej i wotami[3].

Kościół posiada kamienną chrzcielnicę obok Paschału. W witrażach przedstawiono postaci Chrystusa Zmartwychwstałego, św. Piotra, św. Pawła, św. Jana Chrzciciela, św. Andrzeja, św. Antoniego, św. Elżbiety oraz scenę Zwiastowania[3].

Wnętrze

Przypisy

Bibliografia

  • Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012, s. 258. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol.  niem.).

Linki zewnętrzne