Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Cerkwicy
 nr rej. 278 z dnia 06.03.1958 r.[1] | |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Karnice _location_map.png) | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu gryfickiego  | |||||||||
 54°00′34″N 15°06′35″E/54,009444 15,109722 | |||||||||
Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa – kościół parafialny we wsi Cerkwica, w województwie zachodniopomorskim, powiecie gryfickim, gminie Karnice. Reprezentuje gotycką architekturę sakralną z XV wieku.
Historia
Kościół w Cerkwicy powstał w XV wieku[2]. W XVIII stuleciu dodano drewnianą wieżę, a pod koniec XIX wieku, od strony południowej, dobudowano kruchtę[2]. W czasach powojennych kościół poświęcony został 19 lutego 1947 roku, a parafia została utworzona 4 marca 1974 roku[2].
Architektura
Gotycka bryła kościoła wzniesiona jest z cegły na planie prostokąta[2]. Do środka kościoła prowadzi portal który zdobi ostrołukowa archiwolta z pięcioma cofającymi się łukami[2] (kościół posiada także dwa boczne wejścia). Główne pomieszczenie świątyni poprzedza kruchta, nad którą wznosi się drewniana wieża z wysokim hełmem wiciowym[3]. Budowle przykrywa dach dwupołaciowy. Ściany kościoła od wewnątrz są rozrzeźbione niszami, a za sklepienie służą belki stropowe.
We wnętrzu kościoła znajduje się XVII-wieczny ołtarz, ambona i chrzcielnica. Od czasów reformacji, aż do 1945 r. zabytek znajdował się w rękach wyznawców religii protestanckiej. Opodal wzgórza kościelnego Dzwonnik znajduje się studnia, przy której św. Otton z Bambergu udzielał chrztu w latach 1124–1125. Na terenie przykościelnym znajduje się drewniany krzyż na kamiennym postumencie, najprawdopodobniej z XIX wieku[2] oraz figura Jezusa Miłosiernego. Niedaleko kościoła opodal wzgórza kościelnego Dzwonnik znajduje się znajduje się studnia, przy której św. Otton z Bambergu miał udzielać chrztu w latach 1124–1125[2].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2010-05-13].
- 1 2 3 4 5 6 7 Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012, s. 188. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol. • niem.).
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 165-166, ISBN 978-83-7495-133-3.