Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sułoszowej
 nr rej. A-358/M z dnia z 01.09.1993[1] | |||||||||||||
 Kościół w Sułoszowej | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość |
32 – 045 Sułoszowa | ||||||||||||
| Adres |
ul. Kołodziejczyka 14 | ||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Sułoszowa _location_map.png) | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |||||||||||||
 50°15′38,60″N 19°44′46,19″E/50,260722 19,746164 | |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sułoszowej – znajdujący się w powiecie krakowskim, w gminie Sułoszowa.
Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].
Historia
Kościół parafialny pierwotnie wzmiankowany w latach 1325–1327. W poł. XVI w. Stanisław Szafraniec zamienił go na zbór kalwiński[2]. W 1873 roku rozebrano budynek, a w 1884 poświęcono nowy kościół, który spłonął w wyniku działań wojennych w 1914.
W miejscu poprzednich budowli powstał w latach 1933–1939 obecny kościół, zbudowany w czasie probostwa Jana Danielewicza, konsekrowany 17 listopada 1941 roku przez biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka. Projekt kościoła opracowali wspólnie w 1918 (lub w 1925[3]) roku architekci Jan Sas-Zubrzycki i Stefan Szyller. Główne prace przeciągnęły się do 1933 roku, a kościół ukończono ostatecznie dopiero w 1939 r. Obaj autorzy nie doczekali końca realizacji dzieła[4][5]. Autorem dekoracji rzeźbiarskiej jest Wojciech Durek.
Architektura
Kościół eklektyczny, zbudowany z kamienia i cegły, z wysoką wieżą w fasadzie, trójnawowy, halowy. Po bokach dwie kaplice nakryte kopułami z latarniami[3][4].
W kaplicy znajduje się krucyfiks barokowy[6]. Organy zbudowane około 1900 roku przez firmę Schlag & Söhne[7].
W starym kościele – rozebranym w 1873 roku – znajdowała się płaskorzeźbiona wierzchnia płyta nagrobna Zuzanny Szafrańcowej z 1501 roku. Rzeźba przedstawiała zmarłą w pozie hieratycznej ze złożonymi rękami i poduszką pod głową. U stóp były tarcze z herbami Dębno i Starykoń, całość obiegała minuskułowa inskrypcja. Obiekt został zniszczony podczas rozbiórki kościoła. Teodor Chrząński, malarz i heraldyk, namalował wierną akwarelę płyty w trakcie pierwszej inwentaryzacji zabytków, przeprowadzonej w Królestwie Polskim w połowie XIX wieku przez Kazimierza Stronczyńskiego[8][7].
Przypisy
- 1 2 Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
- ↑ Noga 1997 ↓, s. 29.
- 1 2 Krasnowolski 2013 ↓, s. 265.
- 1 2 Kornecki 1993 ↓, s. 65.
- ↑ diecezja.sosnowiec ↓.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 88.
- 1 2 przegląd olkuski ↓.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 29.
Bibliografia
- Marian Kornecki: Sztuka sakralna. 1993.
- Zdzisław Noga: Osadnictwo i krajobraz od schyłku średniowiecza po współczesność. Kraków: Zarząd Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych w Krakowie, 1997. ISBN 83-901471-7-3.
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Sułoszowa – na 700 lecie. przeglad.olkuski.pl. [dostęp 2021-04-08].
- Sułoszowa. diecezja.sosnowiec.pl. [dostęp 2021-04-08].