Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zalesiu

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
Zabytek: nr rej. 1089/Wlkp/A z 3.06.2020[1]
kościół filialny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Zalesie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Apostołów Piotra i Pawła w Złotowie

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Położenie na mapie gminy wiejskiej Złotów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Złotów, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Ziemia53°21′39,4″N 16°57′08,0″E/53,360944 16,952222

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zalesiu – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Złotowie (dekanat Złotów I diecezji bydgoskiej).

Świątynia została zbudowana jako ewangelicka w 1884 roku. Wsparcie materialne przy budowie kościoła zostało udzielone przez księcia Prus Fryderyka Karola. Budowa została sfinalizowana przez Gustawa Adolfa Vereinsa. Do 1946 roku świątynia należała do protestantów i była filią parafii w Tarnówce. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, gdy te ziemie zostały przyłączone do Polski, kościół zaczął pełnić funkcję filii parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Złotowie. W dniu 9 czerwca 1946 roku świątynia została poświęcona przez księdza proboszcza Witolda Drzewieckiego MSF.

Do zabytków znajdujących się w kościele należą: obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus, który powstał w połowie XIX wieku, chrzcielnica z XIX wieku, dzwonek przy wyjściu z zakrystii z XIX wieku, dzwon na wieży z 1817 roku, krucyfiksy z XIX i XX wieku, figura Jezusa inspirowana wizerunkiem Serca Chrystusowego i fisharmonia z początku XX wieku[2].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.