Cerkiew św. Męczennicy Paraskewii w Polańczyku

Cerkiew św. Męczennicy Paraskewii w Polańczyku
obecnie kościół
Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
kościół parafialny
Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Polańczyk

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

NMP Królowej Polski w Polańczyku

Wezwanie

Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski (obecnie)
św. Męczennicy Paraskewii (poprzednio)

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki

Matki Boskiej Łopieńskiej

Położenie na mapie gminy Solina
Mapa konturowa gminy Solina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Polańczyk, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Polańczyk, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Polańczyk, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Polańczyk, cerkiew”
Ziemia49°21′48,76″N 22°25′31,58″E/49,363544 22,425439
Strona internetowa

Cerkiew św. Męczennicy Paraskewii w Polańczyku (obecnie kościół rzymskokatolicki pw. NMP Królowej Polski) – murowana greckokatolicka cerkiew, wzniesiona we wsi Polańczyk.

Do parafii greckokatolickiej w Polańczyku należały filialne cerkwie w Myczkowie, Solinie i Zabrodziu.

Historia

Cerkiew w Polańczyku została wzniesiona w roku 1909 w miejsce poprzedniej, drewnianej, wybudowanej pod koniec XVIII wieku z fundacji Marii Teresy. Na początku roku 1948 przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. W roku 1949 do kościoła przeniesiono z Łopienki cudowny obraz Matki Boskiej Łopieńskiej.

Wnętrze

W cerkwi nie zachowało się jej pierwotne wyposażenie. W roku 1984 podczas remontu zamalowana została oryginalna polichromia figuralna. Na ołtarzu głównym znajduje się oryginał obrazu Matki Boskiej Łopieńskiej.

Wokół cerkwi

Przy cerkwi znajdowała się murowana dzwonnica parawanowa z roku 1863 z dzwonem z roku 1894. Około 2007 roku, w wyniku rozbudowy świątyni, dzwonnica przestała istnieć[1]. Cmentarz cerkiewny został zdewastowany i pozostały po nim jedynie dwa nagrobki, znajdujące się jednak już poza nowym ogrodzeniem cmentarza.

Przypisy

Bibliografia

  • Stanisław Kryciński, Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 39, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.