Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Lenartowicach

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

nr rej. AK.I-11a/205 z 6.03.1933, 1207/A z 2.09.1970 oraz 546/A z 31.12.1991[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Lenartowice
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Lenartowicach
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy 1758
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Pleszew Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Położenie na mapie powiatu pleszewskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
51°54′15,5″N 17°49′29,4″E/51,904306 17,824833

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Lenartowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Pleszew diecezji kaliskiej).

Jest to świątynia wzniesiona w 1758 roku. Ufundowana została przez starościnę wschowską Mariannę Koźmińską. Murowana zakrystia została dobudowana pod koniec XIX wieku. Kościół został okradziony z rzeźb i innego wyposażenia w 2003 roku.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, wzniesiona została w konstrukcji zrębwej. Świątynia jest orientowana. Jej prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, stosunkowo mocno jest wydłużone i trójbocznie zamknięte, z boku umieszczona jest boczna murowana zakrystia. Od frontu znajduje się niska wieża wzniesiona w konstrukcji słupowej, w drugiej kondygnacji węższa, mieści kruchtę w przyziemiu. Zwieńcza ją blaszany, barokowy baniasty dach hełmowy z latarnią. Świątynię nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty dachówką. Wnętrze nakryte jest drewnianym płaskim stropem obejmującym prezbiterium i nawę. Ściany są otynkowane. Ołtarz główny, dwa ołtarze boczne i ambona pochodzą z 2 połowy XVIII wieku i reprezentują styl późnobarokowy. Chrzcielnica w formie kielicha powstała w 1 połowie XVII wieku^[2].