Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Chieri
![]() Fasada | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Piemontu ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie Włoch ![]() | |||||||||||||
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Chieri (wł. chiesa di San Filippo) – rzymskokatolicki, filipiński kościół zlokalizowany w centrum miasta Chieri we Włoszech (Piemont), należący do archidiecezji turyńskiej, parafii Santa Maria della Scala. Przylega do niego kompleks klasztoru filipinów.
Historia
Świątynię wzniesiono na miejscu budynków należących do szlacheckiej rodziny Brogliów w stylu barokowym (dzwonnica jest wcześniejsza, gotycka). Budowano ją w latach 1664-1681, natomiast fasada pochodzi z 1720. Klasztor jest dziełem XVIII-wiecznym. Kościół zrealizowano prawdopodobnie według projektu architekta Antonio Bettino, a fasadę stworzył nieznany artysta[1].
Na początku XIX wieku klasztor był siedzibą urzędu miejskiego, następnie od 1821 do 1949 stanowił siedzibę Wyższego Seminarium Duchownego w Turynie. Później mieścił się w nim dom zakonny salwatorianów, gimnazjum „Don Lorenzo Milani”, a w końcu stał się siedzibą stowarzyszeń i Centrum Odwiedzających Księdza Bosko oraz szkoły prywatnej[1].
Architektura
Fasada jest charakterystyczna dla dojrzałego baroku, mocno teatralna. Tympanon jest przerywany, elewacja podzielona na dwa rzędy, mocno zaakcentowano wertykalizm. Cztery posągi w dolnym rzędzie przedstawiają od lewej: św. Karola Boromeusza, św. Filipa Neri, św. Walentego i św. Franciszka Salezego. W górnym rzędzie uwidoczniono świętych Piotra i Pawła[1].
Wyposażenie
Obiekt posiada cenne wyposażenie, w tym m.in. marmurowe ołtarze, stiuki autorstwa Pietro Somasso (XVII wiek) i obrazy oraz rzeźby:
- ołtarz główny: Niepokalane Poczęcie z Archaniołem Michałem i Ojcem Przedwiecznym autorstwa Daniela Seytera,
- pierwsza kaplica po lewej: Śmierć św. Karola Boromeusza autorstwa Francesco Fabbrica,
- druga kaplica po lewej: Ekstaza św. Filipa Neri dłuta Stefano Marii Legnaniego zwanego il Legnanino,
- pierwsza kaplica po prawej: Madonna z Dzieciątkiem i św. Franciszek Salezy, autorstwa Claudio Francesco Beaumonta,
- druga kaplica po prawej: Apostołowie Piotr i Paweł, autorstwa Giovanniego Battisty Parodiego,
- płótna Mattii Franceschini[1].
W zakrystii znajdują się XVIII-wieczne meble, które być może stanowią część szesnastowiecznych dekoracji domu Brogliów. Organy pochodzą z kościoła Santa Annunziata[1].
Zobacz też
- Łuk triumfalny w Chieri (obok)
- kościół św. Wilhelma w Chieri (w pobliżu)
_2022_(1).jpg)

