Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu

Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu
Zabytek: nr rej. 1954 z dnia 26 kwietnia 1971[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Lubień

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa w Smogórach

Wezwanie

Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

sobota po zakończeniu oktawy Bożego Ciała

Położenie na mapie gminy Ośno Lubuskie
Mapa konturowa gminy Ośno Lubuskie, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu”
Położenie na mapie powiatu słubickiego
Mapa konturowa powiatu słubickiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu”
Ziemia52°24′55,56″N 14°59′25,03″E/52,415433 14,990286

Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu – rzymskokatolicki kościół filialny w Lubieniu, w powiecie słubickim, w województwie lubuskim. Należy do dekanatu Rzepin w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Historia

Początków parafii można się dopatrywać we wsi około 1200, ale potwierdzenie jej istnienia pochodzi dopiero z 1405 (od 1286 miejscowość stanowiła własność templariuszy[2]). Kościół z tamtych czasów nie zachował się. Został w 1645 zastąpiony nową świątynią. Na jej wyposażeniu znajdował się m.in. srebrny, pozłacany kielich fundacji Marii von Ilon i ołtarz ze sceną Ukrzyżowania z połowy XVII wieku. Ta świątynia także nie dochowała się do dnia dzisiejszego, ponieważ zastąpił ją trzeci kościół, obecny – zbudowany w 1830 z kamienia polnego, początkowo jako filialny parafii w Bobrówku[3].

Posiadał na wyposażeniu m.in. dwa dzwony. Starszy z nich przyozdobiony był napisem minuskułowym (gotyk) o treści: ave Maria gracia plena dominus tecum bene. Drugi dzwon odlany został w 1864 w Szczecinie przez C. Vosso[3].

Po II wojnie światowej

Po II wojnie światowej obiekt poświęcono 29 sierpnia 1945 – należał do parafii w Ośnie Lubuskim, a odbudował go ks. Michał Kądziołka[4]. Obecną parafię (Smogóry z siedzibą w Lubieniu[5]) utworzono 26 sierpnia 1985[3]. Do rejestru zabytków kościół wpisano 26 kwietnia 1971[1]. W 2020 na terenie przykościelnego dawnego cmentarza ewangelickiego odkryto zabytkową płytę nagrobną opatrzoną inskrypcją "Herr Johann Koch", pochodzącą z 1777[6].

Architektura

Kościół z kamienia polnego i cegły w stylu późnoklasycystycznym. We wnętrzu znajdują się empory wsparte na kolumnach doryckich[2].

Galeria

1
Wnętrze: ołtarz i empory
2
Dzwonnica drewniana
3
Fasada wejściowa

Przypisy

Bibliografia

  • Jarosław Lewczuk, Błażej Skaziński, Bożena Grabowska: Zabytki północnej części województwa lubuskiego. Gorzów Wlkp.: WUOZ, 2004. ISBN 83-921289-0-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.