Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Dzierkowszczyźnie

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego
w Dzierkowszczyźnie
Касцёл Унебаўшэсця Пана у Дзеркаўшчыне
Zabytek: nr rej. 213Г000381
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Dzierkowszczyzna

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół łaciński

Parafia

Parafia Wniebowstąpienia Pańskiego w Dzierkowszczyźnie

Wezwanie

Wniebowstąpienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

40 dzień od Wielkanocy

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowstąpienia Pańskiegow Dzierkowszczyźnie”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowstąpienia Pańskiegow Dzierkowszczyźnie”
Ziemia55°03′53,1″N 27°33′57,1″E/55,064750 27,565861

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Dzierkowszczyźnie – kościół parafialny w Dzierkowszczyźnie na Białorusi.

Historia

Kościół wybudowano w latach 1817-1822[1]. Budowę ukończono 7 maja 1822 roku. Fundatorem był Leon Domeyko. Był to kościół filialny parafii w Duniłowiczach. Podczas II wojny światowej spłonęły wieże i uszkodzony został dach świątyni. W 1963 roku kościół został zajęty przez państwo i przekazany kołchozowi na spichlerz. Władze wyłamały zamki, część inwentarza kościelnego została wywieziona do Głębokiego, pozostałe przedmioty zostały zniszczone i spalone na podwórzu świątyni. Zarządzany przez kołchoz budynek popadł w zaniedbanie. Po zawaleniu się dachu, zostały z niego jedynie mury i kolumny. Rozszabrowany został też grób fundatora Leona Domeyki[1].

Wiosną 1989 roku ksiądz Uładzisłau Zawalniuk przed ruinami celebrował mszę świętą w intencji zwrócenia kościoła. Tego samego roku kościół zwrócono wiernym, a następnie mimo problemów ze zdobyciem materiałów budowlanych i braku środków odbudowano w ciągu dziesięciu miesięcy. Stało się to dzięki ofiarności i entuzjazmowi mieszkańców, z których wielu pracowało na budowie za darmo, a niektórzy przekazali na jej cel oszczędności swojego życia. Do kościoła wróciły ocalone przez wiernych figury świętych[1]. 15 maja 1990 roku świątynia została ponownie konsekrowana przez ks. biskupa Tadeusza Kondrusiewicza.

W 2015 roku parafia obchodziła 25-lecie odnowienia kościoła. Mszy Świętej przewodniczył ks. biskup Oleg Butkiewicz[2].

Architektura

Kamienny budynek jest zabytkiem architektury eklektycznej o rysach klasycyzmu, m.in. kasetony nad nawą oraz wzornictwo polichromii (m.in. filary). Świątynię otacza kamienny mur z piętrową dzwonnicą. Główną fasadę budynku ozdabia czterokolumnowy portyk. Na wschodniej fasadzie kościoła znajduje się tablica nagrobna fundatora Leona Domejki. Ściany budynku ozdobiono tzw. techniką rodzynkową. Polega ona na tym, że w zaprawę otaczającą duże kamienie tworzące zrąb ścian, wklejone są niczym rodzynki małe kamyczki.

Linki zewnętrzne

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.