Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kobiórze
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 Widok z południowego wschodu (2024) | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Adres |
ul. Rodzinna 9 | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Kobiór _location_map.png) | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego  | |||||||||||||||
 50°03′34,679″N 18°56′13,862″E/50,059633 18,937184 | |||||||||||||||
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kobiórze – kościół parafialny w Kobiórze, wzniesiony w latach 1911–1912, należy do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kobiórze, wpisany do gminnej ewidencji zabytków.
Historia
Pierwotnie Kobiór należał do znacznie oddalonej parafii w Pszczynie[1]. Z powodu około 10-kilometrowej odległości[2][3] do tamtejszego kościoła mieszkańcy Kobióru starali się o budowę nowego kościoła co najmniej od 1823 roku[3]. Pszczyński proboszcz ks. Ohl był jednak przeciwny tym zamiarom; jego następca, ks. Jerzy Thielmann[4] był przychylnie nastawiony do koncepcji budowy kościoła w Kobiórze[1]. 4 sierpnia 1908 roku kardynał Georg von Kopp[4] erygował kurację w Kobiórze na mocy dekretu, który ustanawiał ją z dniem 1 czerwca 1909 roku[1].
Kościół był budowany według projektu Józefa Erbsta[5] w latach od 15 sierpnia 1911 roku[2] do lipca 1912 roku[4]. 23 września 1912 roku ks. Thielmann konsekrował świątynię[1]. Ołtarz główny postawiono w 1912 roku, natomiast dwa ołtarze boczne wstawiono w 1916 roku[1].
Rodzina rzeźnika Jana Matery ufundowała ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa, natomiast kupiec Franciszek Słonina ufundował ołtarz św. Józefa. Boczne ołtarze wykonał artysta Schneider z Wrocławia, a figury do nich sprowadzono z Monachium[1]. W czasie budowy kościoła założono cmentarz i rozpoczęto budowę plebanii, którą ukończono w 1914 roku[1]. Dobudowano jeszcze chlewy w 1916 roku, przekształcone w okresie PRL-u na salki katechetyczne[2], dobudowano do nich dodatkowe izby, które są nadal wykorzystywane[2].
W 2. połowie XX wieku, po soborze watykańskim II wystrój kościoła został zmieniony[1]. Historyczne ołtarze zastąpiono posoborowymi, zdjęto także figury świętych ze ścian[2]. Przekształcono prezbiterium i wstawiono witraże według projektu Wiktora Ostrzołka[1].
Po 2000 roku przeprowadzono remont generalny, podczas którego zrekonstruowano historyczny wystrój kościoła wraz z ołtarzami[2].
Kościół jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków[5].
Architektura
Kościół jest położony przy ul. Rodzinnej 9[5]. Świątynia z dwoma ołtarzami bocznymi i figurami św. Ludwika oraz św. Barbary[1]. W ołtarzu głównym znajduje się obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny[1].
Galeria
Fasada (2024)
Kruchta (2024).jpg)
Wnętrze (2024)
Prezbiterium (2024)
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - Gmina Kobiór - Portal gov.pl [online], Gmina Kobiór [dostęp 2024-11-20] (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 Kościół parafialny - Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kobiórze [online], www.parafiakobior.pl [dostęp 2024-11-20].
- 1 2 Pół marki za podróż IV klasą [online], Instytut Gość Media, 11 sierpnia 2022 [dostęp 2024-11-20].
- 1 2 3 Kobiór. Parafia Wniebowzięcia NMP [online], Instytut Gość Media, 12 sierpnia 2022 [dostęp 2024-11-20].
- 1 2 3 Gminna Ewidencja Zabytków - Gmina Kobiór - Portal gov.pl [online], Gmina Kobiór [dostęp 2024-11-20] (pol.).