Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kraśniku

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Zabytek: nr rej. A/482[1] z dnia 22.04.1970 (część zespołu klasztornego kanoników regularnych)
kościół parafialny
Ilustracja
Widok świątyni
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Kraśnik

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie Kraśnika
Mapa konturowa Kraśnika, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego
Mapa konturowa powiatu kraśnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia50°55′19,02″N 22°13′09,08″E/50,921950 22,219189

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kraśniku – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Kraśnik archidiecezji lubelskiej.

Historia

Świątynia jest częścią dawnego zespołu klasztornego kanoników laterańskich. Została wybudowana około 1469 roku w stylu późnogotyckim. W latach 1527–1541 została przebudowana w stylu późnogotycko-renesansowym. Bryła kościoła i wyposażenie wnętrza zostały częściowo zmienione w czasie restauracji w 2 połowie XVII wieku. W latach 1907–1917 została dobudowana od strony południowej wieża zegarowa. W latach 2007–2013 w kościele były prowadzone prace remontowe[2].

Architektura

Świątynia została wzniesiona na planie krzyża i jest podpiwniczona. Komora główna jest nakryta sklepieniem kolebkowym opartym na gurtach. Od strony północnej i strony południowej przylegają do niej dwa pomieszczenia nakryte sklepieniem kolebkowym otwarte szeroką arkadą. Także od strony południowej jest umieszczona niewielka komora nakryta sklepieniem kolebkowym połączona krętym wąskim korytarzem w grubości muru z komorą główną. W części prezbiterialnej, od strony wschodu, znajduje się małe prostokątne pomieszczenie. Piwnica, pierwotnie krypta, do której wchodziło się schodami prowadzącymi od blaszanych drzwi w posadzce, za głównym wejściem do świątyni, w podchórzu, obecnie dostępna jest z zewnątrz, z dobudówki, mieszczącej schody z północnej elewacji świątyni. W związku z założeniem centralnego ogrzewania w latach 60. XX wieku zostały przebudowane podziemia świątyni.

Wyposażenie

Wnętrze świątyni jest podzielone na trzy nawy. Korpus nawowy o czterech przęsłach, oddzielony jest od prezbiterium ostrołukowym łukiem tęczowym. Nawa główna otwiera się do naw bocznych czterema parami ostrołukowych arkad podpartymi czworokątnymi filarami. Gurty sklepienne są podparte masywnym gzymsem i spływają na występy filarów. Sklepienie sieciowe w nawie głównej posiada zworniki w formie rozet i jeden hierogram IHS. W nawach bocznych znajduje się także sklepienie sieciowe, posiadające zworniki, w których znajdują się herby: Topór, Pilawa, Strzemię, hierogram IHS i rozety. W zakrystii znajduje się sklepienie krzyżowe z herbem Korczak w kluczu. W skarbcu jest umieszczone sklepienie kolebkowe, w oratorium znajduje się sklepienie kolebkowe z lunetami[3].

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2015-10-20].
  2. ↑ Zabytki. Oficjalny serwis miasta Kraśnik. [dostęp 2015-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-12)]. (pol.).
  3. ↑ Kościół parafialny. Sanktuarium maryjne w Kraśniku. [dostęp 2015-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-27)]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.