Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krynicy-Zdroju

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Zabytek: nr rej. A-762 z dnia 24.11.1994[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Elewacja frontowa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Krynica-Zdrój
ul. Kościelna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie Krynicy-Zdroju
Mapa konturowa Krynicy-Zdroju, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Krynica-Zdrój, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Krynica-Zdrój, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Krynica-Zdrój, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Krynica-Zdrój, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie gminy Krynica-Zdrój
Mapa konturowa gminy Krynica-Zdrój, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Krynica-Zdrój, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia49°25′19,2″N 20°57′35,6″E/49,422000 20,959889

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Krynica-Zdrój diecezji tarnowskiej.

Historia

Świątynia została wzniesiona w latach 1887-1892 według projektu architekta Jana Zawiejskiego. W 1893 Jan Śliwiński ze Lwowa wykonał organy, a w 1895 postawiono przy kościele posąg Chrystusa z krzyżem i napisem Chryste wysłuchaj nas. W 1902 budowla została konsekrowana przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę. W 1903 poświęcono trzy dzwony (zostały one potem zarekwirowane, a obecne siedem poświęcono w 1953). Parafia została przy kościele erygowana w 1925. W latach 1932–1935 świątynia została rozbudowana i gruntownie przebudowana według projektu architekta Franciszka Mączyńskiego. W 1955 poświęcono bramę do kościoła projektu inż. Antoniego Nowotarskiego, wykonana przez W. Karpiela z Zakopanego. W 1971 świątynia została pomalowana według projektu St. Jakóbczyka z Krakowa. Wykonano też wówczas mozaikowe dekoracje, które projektował ten sam artysta. W latach 1994–1995 i 1998 wykonano różnego rodzaju remonty kościoła[2].

Architektura

Budowla pierwotnie nosiła cechy stylu neorenesansowego, obecnie nie posiada wyraźnych cech stylowych. Świątynia została zbudowana z cegły, kamienia i żelbetu i jest otynkowana. Składa się z korpusu trzynawowego, z nawą poprzeczną będącą pozostałością starej świątyni oraz węższego prezbiterium, po bokach którego są umieszczone dobudówki zakrystyjne. Nad skrzyżowaniem naw znajduje się kopuła. Przy nawie z przodu jest umieszczona wysoka wieża na planie kwadratu, dobudowana ukośnie. Fasada frontowa klasycyzująca jest zwieńczona trójkątnym szczytem. Witraże zostały zaprojektowane przez Bogdanę i Anatola Drwalów i wykonane w Pracowni Witraży Braci Paczków w Krakowie. Dekoracja mozaikowa została zaprojektowana przez Stanisława Jakubczyka: w bębnie kopuły o charakterze figuralnym, na ścianach są umieszczone stacje Drogi Krzyżowej[3].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2018-01-27].
  2. ↑ Historia kościoła na tablicy informacyjnej in situ
  3. ↑ Krynica, kościół Wniebowzięcia NMP. Zabytkowe kościoły diecezji tarnowskiej. [dostęp 2018-01-27]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.