Kościół poewangelicki w Sztumie

Kościół poewangelicki w Sztumie
Zabytek: nr rej. 304/93 z dnia 10.09.1993 r.[1]
dawniej kościół parafialny, obecnie Centrum Kultury Chrześcijańskiej
Ilustracja
widok od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Sztum

Adres

Plac Wolności

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Kościół ewangelicki

Położenie na mapie Sztumu
Mapa konturowa Sztumu, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki w Sztumie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki w Sztumie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki w Sztumie”
Położenie na mapie powiatu sztumskiego
Mapa konturowa powiatu sztumskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki w Sztumie”
Położenie na mapie gminy Sztum
Mapa konturowa gminy Sztum, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół poewangelicki w Sztumie”
Ziemia53°54′57″N 19°02′14″E/53,915833 19,037222

Kościół poewangelicki w Sztumie – dawna świątynia protestancka znajdująca się na rynku (obecnie Plac Wolności) w Sztumie, w województwie pomorskim.

Historia

Budowla została wzniesiona na miejscu dawnego ratusza miejskiego. Prace budowlane rozpoczęły się w 1816. Osobiście król Fryderyk Wilhelm III Pruski na budowę świątyni przeznaczył 4500 talarów i za darmo drewno - materiał budowlany. Przez niego zostały ufundowane również dzwony odlane w królewskiej ludwisarni w Berlinie. Koszt całej budowy wyniósł około 6520 talarów. Kamień węgielny pod przyszły kościół został położony 25 czerwca 1816 roku i zbudowany według planów Karla Friedricha Schinkla, przez Salomona Sachsa jako kierownika budowy.[2] 18 października 1818 roku ukończona świątynia została poświęcona i przekazana luteranom. Nabożeństwa protestanckie były odprawiane w niej do stycznia 1945. Po zakończeniu II wojny światowej budowla popadała w ruinę i używana była tylko jako kaplica pogrzebowa. W 1999 została odnowiona elewacja zewnętrzna świątyni, a w późniejszych latach przeprowadzono prace konserwacyjne sklepienia. Po wyremontowaniu świątynia pełni odtąd rolę placówki kulturalnej i muzealnej jako Centrum Kultury Chrześcijańskiej pod opieką Bractwa Rycerzy Ziemi Sztumskiej. Na chórach świątyni jest prezentowana Wystawa Regionalna o Sztumie i Ziemi Sztumskiej.

Architektura

Świątynia jest budowlą orientowaną z wieżą o hełmie wiciowym[3]. Nawy boczne przykrywa płaski strop, natomiast na zewnątrz dach pulpitowy. Nawa główna jest nakryta drewnianym sklepieniem beczkowym, pokrytym malowidłami imitującymi kasetony[4].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2014-07-29].
  2. ↑ (niem.)Mein funfzigjähriges Dienstleben und literarischen Wirken Ein Beitrag zur tatsächlichen Beleuchtung der Frage "Sind Juden zum Staatsdienst geeignet" von S.Sachs Königl.Regierungs=Bau=Inspektor in Berlin Mit dem Portrait des Verfassers (Zum Besten der Berliner Armen) Berlin, 1842 Im Selbstverlag des Verfassers (Alexanderstraße Nr. 55.) gedruckt bei F. Weidle; S. 36 bis 37
  3. ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 67
  4. ↑ Sztum miasto. kościół św Anny i poewangelicki. Nasze dolne powisle.pl. [dostęp 2014-07-29]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.