Kościół Najświętszej Rodziny w Parnowie

Kościół Najświętszej Rodziny
Zabytek: nr rej. 139 z 26.04.1957 i A-1119 z 2.08.2012
kościół filialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Parnowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Chrystusa Króla w Biesiekierzu

Wezwanie

Najświętszej Rodziny

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Świętej Rodziny

Położenie na mapie gminy Biesiekierz
Mapa konturowa gminy Biesiekierz, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Rodziny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Rodziny”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Rodziny”
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego
Mapa konturowa powiatu koszalińskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Rodziny”
Ziemia54°09′49,7″N 16°02′25,3″E/54,163806 16,040361

Kościół pw. Najświętszej Rodziny w Parnowie – rzymskokatolicki kościół filialny parafii pw. Chrystusa Króla w Biesiekierzu, należący do dekanatu Mielno, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, w Parnowie, w województwie zachodniopomorskim.

Odpust Kościoła w Parnowie odbywa się w uroczystość Świętej Rodziny[1].

Historia

Kościół został wybudowany w XV w., a następnie został przebudowany w XIX w.[2]

Architektura

Świątynia została wymurowana z cegły i kamieni polnych. Jest jednonawowa na planie prostokąta z niewydzielonym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Dobudowana wieża posiada charakter obronny. Obok portalu zostały wmurowane dwa kamienie pochodzące z młyna[2].

Wyposażenie

W kościele znajduje się:[2]

  • barokowa ambona z XVIII w.,
  • empora organowa z XVIII w.,
  • dwa mosiężne żyrandole z XVIII w.,
  • gotycki dzwon.

Przypisy

  1. ↑ Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska [online], www.diecezjakoszalin.pl [dostęp 2022-07-13].
  2. 1 2 3 Andrzej Świrko, Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty, Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, 2007, ISBN 978-83-7518-021-3, OCLC 297855984 [dostęp 2022-07-13].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.