Koczkodan ghański

Koczkodan ghański
Cercopithecus lowei[1]
O. Thomas, 1923
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Nadrodzina

koczkodanowce

Rodzina

koczkodanowate

Podrodzina

koczkodany

Plemię

Cercopithecini

Rodzaj

koczkodan

Gatunek

koczkodan ghański

Synonimy
  • Cercopithecus campbelli subsp. lowei Thomas, 1923[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Koczkodan ghański (Cercopithecus lowei) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).

Występowanie

Występuje w Afryce Zachodniej. Można go zaobserwować na terenach od rzeki Cavalla w Wybrzeżu Kości Słoniowej do rzeki Wolta w Ghanie. Występuje w lasach galeriowych oraz lasach na sawannie na wysokości do 300 m n.p.m.[2]

Charakterystyka

Morfologia

Osiąga od 40 do 52 cm długości ciała oraz masę ciała od 2,3 do 8 kg. Ma długi ogon, którego długość przekracza długość ciała, mierzący od 54 do 75 cm. Samce są znacznie większe od samic. Na czole ma charakterystyczną brązową kępkę włosów. Grzbiet pokrywa sierść w różnych odcieniach szarego. Ma biały brzuch oraz kończyny. Końcówka ogona jest czarna[2].

Dieta

Koczkodany ghańskie żywią się figami. Jedzą także liście i nasiona. W ich diecie znajdują się stawonogi[2].

Rozmnażanie

Osiągają dojrzałość płciową w wieku 3–4 lat, zależnie od płci (samce dojrzewają później). Ciąża trwa od 147 do 180 dni. Matka karmi mlekiem młode przez około 18 miesięcy. Sezon rozrodczy trwa od czerwca do grudnia[2].

Styl życia

Żyją w grupach składających się z jednego samca oraz kilku samic i ich potomstwa. Zwykle jest to około 10 osobników. Takie stado zajmuje obszar około 40 ha. Czasami podczas poszukiwania pożywienia dzielą się na podgrupy. Żyją do 28 lat[2].

Status

Gatunek został sklasyfikowany przez IUCN jako gatunek narażony na wyginięcie. Szacuje się, że ich populacja liczy mniej niż 10 tys. dorosłych osobników i jest w tendencji spadkowej[3].

Przypisy

  1. Cercopithecus lowei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Cercopithecus lowei Thomas, 1923 [online], www.gbif.org [dostęp 2024-11-03] (ang.).
  3. 1 2 Cercopithecus lowei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-11-03] (ang.).