Kokoretsi

Kokoretsi (gr. κοκορέτσι, tur. kokoreç) – danie przekąskowe charakterystyczne dla kuchni greckiej i innych kuchni bałkańskich oraz tureckiej.

Kokoretsi to posiekane kawałki baraniej wątroby, śledziony, serca i innych podrobów, zawinięte we flaki jagnięce z dodatkiem ziół, papryki i cebuli. Całość nadziewana jest na rożen, podobnie jak szaszłyk, i pieczona nad paleniskiem węglowym^[1].

Znane jako tradycyjne danie wielkanocne, ale w lokalach gastronomicznych można je spożywać w ciągu całego roku. Na pomysł tego posiłku zapewne wpływ miały względy oszczędnościowe zubożałych mieszkańców ówczesnej Grecji, którym zależało na wykorzystaniu wszystkich możliwych części ubitego zwierzęcia.

O pochodzeniu i niewyszukanym charakterze tego pożywienia świadczy uwaga podróżującego po Grecji (1897) poety Jeana Moréasa, który określił je jako danie w biwakowym stylu palikarów – powstańców greckich (un mets à la palikare)^[2].

Grecka nazwa etymologicznie ma pochodzić od albańskiego kukurec, co z kolei wywodzone jest od słowa „kukurydza” (kukuruza) z języków słowiańskich i bałkańskich^[3]. Z kolei późne tureckie użycie zapożyczenia słowa greckiego (1920) znajduje potwierdzenie w twórczości tureckiego klasyka literatury Ömera Seyfettina, wzmiankującego o takim daniu serwowanym przez pewnego Ateńczyka w stambulskiej restauracji^[4].

W kuchni tureckiej kokoretsi podawane jest również w sprzedaży ulicznej jako mięsne danie w pieczywie (yarım ekmek kokoreç) albo mniejsza kanapka – okrawki z rożna zawinięte w naleśniku (kokoreç dürüm).

• Andrzej Zygmuntowicz: Kuchnia grecka. Warszawa: Wydawnictwo Tenten, 1995, s. 8. ISBN 83-86628-15-4. OCLC 45911657.
• Kokoretsi. Ultimate Guide to Greek Food. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-05)].