Kolcoszniczka miękkowłosa

Kolcoszniczka miękkowłosa
	Typhlomys cinereus
	Milne-Edwards, 1877
	Okres istnienia: miocen-współczesność
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	kolcosznicowate
Rodzaj	kolcoszniczka
Gatunek	kolcoszniczka miękkowłosa
Podgatunki
	T. c. cinereus Milne-Edwards, 1877; T. c. guangxiensis Wang & Chen, 1996;
	T. c. cinereus Milne-Edwards, 1877; T. c. guangxiensis Wang & Chen, 1996;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania

Kolcoszniczka miękkowłosa^[5] (Typhlomys cinereus) – gatunek ssaka z rodziny kolcosznicowatych (Platacanthomyidae).

Zasięg występowania

Kolcoszniczka miękkowłosa występuje endemicznie w południowej i południowo-wschodniej Chińskiej Republice Ludowej zamieszkując w zależności od podgatunku^[6]:

T. cinereus cinereus – południowo-wschodnia Chińska Republika Ludowa (Anhui, Zhejiang, Jiangxi i Fujian).
T. cinereus guangxiensis – południowa Chińska Republika Ludowa (Kuangsi).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1877 roku francuski zoolog Alphonse Milne-Edwards nadając mu nazwę Typhlomys cinereus^[2]. Holotyp pochodził z zachodniej części Fujian, w Chińskiej Republice Ludowej^[7].

T. cinereus dawniej uważany był za jeden gatunek z T. chapensis i T. daloushanensis^[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki^[6].

Etymologia

Typhlomys: gr. τυφλος tuphlos „ślepy”; μυς mus, μυος muos „mysz”^[8].
cinereus: łac. cinereus „popielatoszary, koloru popiołu”, od cinis, cineris „proch”^[9].
guangxiensis: Region Autonomiczny Kuangsi-Czuang, Chińska Republika Ludowa^[9].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 71–76 mm, długość ogona 96–102 mm; masa ciała 15–32 g^[10].

Ekologia

Kolcoszniczka miękkowłosa spotykana jest na terenach położonych na wysokości 360-2000 metrów n.p.m.^[4]. Zamieszkuje w górskich lasach. Schwytane okazy zostały znalezione w lasach bambusowych. Żyje w norach. Żywi się liśćmi, łodygami lokalnych roślin, owocami i nasionami^[4].

Przypisy

↑ Typhlomys cinereus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 A. Milne-Edwards. Sur quelques Mammifères et Crustacés nouveaux. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. Sixième série. 12, s. 9, 1877. (fr.).
↑ Y. Wang, C. Li & Z. Chen. Taxonomy, distribution and differentiation on Typhlomys cinereus (Platacanthomyidae, Mammalia). „Acta Theriologica Sinica”. 16 (1), s. 59, 1996. (ang.).
1 2 3 A.T.A.T. Smith A.T.A.T., Typhlomys cinereus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-04] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
1 2 3 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 324. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Typhlomys cinereus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-04].
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 698, 1904. (ang.).
1 2 The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
↑ T. Giarla: Family Platacanthomyidae (Tree Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 107. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[itis-1] Typhlomys cinereus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Milne-Edwards-2] 1 2 A. Milne-Edwards. Sur quelques Mammifères et Crustacés nouveaux. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. Sixième série. 12, s. 9, 1877. (fr.).

[Wang&Chen-3] Y. Wang, C. Li & Z. Chen. Taxonomy, distribution and differentiation on Typhlomys cinereus (Platacanthomyidae, Mammalia). „Acta Theriologica Sinica”. 16 (1), s. 59, 1996. (ang.).

[iucn-4] 1 2 3 A.T.A.T. Smith A.T.A.T., Typhlomys cinereus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-04] (ang.).

[Cichocki&inni-5] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-6] 1 2 3 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 324. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Typhlomys cinereus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-04].

[Palmer-8] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 698, 1904. (ang.).

[Jobling-9] 1 2 The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Giarla-10] T. Giarla: Family Platacanthomyidae (Tree Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 107. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]