Konon (strateg)

Od 414 p.n.e. był naczelnym dowódcą floty ateńskiej^[2]. W 406 p.n.e. został pokonany przez flotę spartańską i zablokowany w Mitylenie^[1]. Uratowało go po zwycięstwo Aten pod Arginusami w sierpniu 406 p.n.e. W 405 p.n.e. dowodził flotą pod Ajgospotamoj, która została rozbita przez Spartan^[2]. Po przegranej bitwie schronił się na Cyprze^[1] na dworze króla Euagorasa, gdzie zajął się organizacją floty perskiej.

Od 395 p.n.e. brał udział w wojnie korynckiej^[2]. Pod dowództwem jego i Farnabazosa II flota perska składająca się głównie z okrętów cypryjskich, fenickich i rodyjskich pokonała w sierpniu 394 p.n.e. flotę spartańską (lacedemońską) u przylądka Knidos w Azji Mniejszej^[1]. Zwycięstwo to pozwoliło uwolnić się wielu miastom–państwom spod hegemonii Sparty, w tym Atenom.

W 394 p.n.e. za dostarczone przez niego pieniądze perskie odbudowano Długie Mury w Atenach^[2], które zostały zniszczone przez Spartan podczas wojny peloponeskiej, oraz fortyfikacje najważniejszego ateńskiego portu Pireusu^[1]. Do ojczystych Aten powrócił w roku 393 p.n.e., gdzie był witany z wielkimi honorami i obsypywany zaszczytami. Po 393 p.n.e. został aresztowany przez Persów podczas ateńskiej misji dyplomatycznej na dworze perskim, w trakcie której miał przeciwdziałać intrygom ze strony Sparty^[1].

Zmarł najprawdopodobniej na Cyprze^[1].