Konrad Bąkowski

Konrad Bąkowski
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1899
Skomlin

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1920
Żółtańce

Przebieg służby
Lata służby

1919–1920

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

9 Pułk Ułanów Małopolskich

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Konrad Włodzimierz Bąkowski (ur. 5 maja 1899 w Skomlinie, zm. 19 sierpnia 1920 pod Żółtańcami) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej Ignacego i Kazimiery z Taczanowskich[1][2].

Absolwent gimnazjum w Wieluniu. Już od jesieni 1915 w Skomlinie organizował oddziały POW[1]. Jeszcze będąc uczniem ostatniej klasy gimnazjum zgłosił się jako ochotnik do 3 pułku ułanów[3]. Ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie. Od listopada 1919 przydzielony do 9 pułku ułanów w stopniu podchorążego[4]. 20 kwietnia 1920 złożył podanie o pozostawienie w wojsku jako żołnierz zawodowy. 19 sierpnia 1920 poległ w walce pod Żółtańcami podczas wojny polsko–bolszewickiej[5][6][7][8]. Pochowany na cmentarzu w Kulikowie, po zakończeniu wojny ekshumowany i przeniesiony do rodzinnej kaplicy grobowej w Skomlinie staraniem rodziny[4].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 Mastalski 2020 ↓, s. 413.
  2. Konrad Bąkowski. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.19-1333 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-26].
  3. Mastalski 2020 ↓, s. 413-414.
  4. 1 2 3 4 Mastalski 2020 ↓, s. 414.
  5. Lista strat 1934 ↓, s. 36.
  6. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 350.
  7. Mastalski 2020 ↓, s. 414, tu 18 sierpnia 1920.
  8. Tatara 1929 ↓, s. 23, pułk walczył pod Żółtańcami 19 sierpnia 1920.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 6, jako ś.p. ppor. Witold Bąkowski.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 10 maja 1923, s. 249, sprostowano imię z „Witold” na „Konrad”.
  11. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 406.
  12. Tatara 1929 ↓, s. 31.
  13. M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.

Bibliografia