Konstanty Iłowiecki

Konstanty Iłowicki

opat w Lądzie wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej przeor w Lądzie przeor klasztoru w Wągrowcu
Herb Ostoja Konstantego Iłowieckiego[2]
Kraj działania	Korona Królestwa Polskiego
Data urodzenia	1709
Data śmierci	1777
Opat Klasztoru Cystersów w Lądzie
Okres sprawowania	1750–1777
Wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej
Okres sprawowania	1752–1771
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół rzymskokatolicki
Inkardynacja	Cystersi
Śluby zakonne	1727
Prezbiterat	1732

Konstanty Iłowiecki herbu Ostoja (ur. 17 marca 1709 w Iłówcu, zm. w 1777) – opat w Lądzie, komisarz, wikariusz i wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej, przeor klasztoru w Wągrowcu i Lądzie.

Należał do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Przodkowie Iłowieckiego wywodzili się z Iłówca w Wielkopolsce. Jego rodzina była wymieniana przez Bartosza Paprockigo^[3] i Kaspra Niesieckiego^[4].

Jego rodzicami byli Wojciech Iłowiecki i Zofia Rajska. Miał trzech braci: Jana, Jerzego i Franciszka. Według Bonieckiego miał także siostrę Joannę Żarecką, podczaszynę latyczowską^[5]. Iłowiecki w 1727 roku wstąpił do zakonu cystersów w opactwie w Lądzie. W roku 1732 przyjął święcenia kapłańskie. Pełnił funkcję koadiutora opata Lądu Mikołaja Łukomskiego a następnie został przeorem lądzkim. W 1738 roku Konstanty Iłowiecki, jako przeor opactwa w Lądzie, uczestniczył w kapitule generalnej cystersów w Citeaux. W roku 1746 był odnotowany jako przeor klasztoru w Wągrowcu. Dnia 8 maja 1750 roku Iłowiecki objął urząd opata Lądu. W latach 1752–1771 Iłowiecki pełnił funkcję komisarza, wikariusza i wizytatora generalnego polskiej prowincji cysterskiej^[6].

W bibliotece Opactwa Cystersów w Mogile zachowały się trzy podręczniki autorstwa Konstantego Iłowieckiego na temat logiki, metafizyki i filozofii przyrody z lat 1771 - 1772. Iłowiecki zmarł dnia 20 lutego 1777 roku^[6].

• Herb Ostoja
• Ród Ostojów (Mościców)

• B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
• K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 403.
• A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VIII, s. 50-51.
• S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. V, s. 259-260.
• Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
• Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, praca zborowa pod red. T. Jurka, IHPAN 2010-2019, Poznań, część II, s. 1-2 (hasło: Iłowiec Mały), s. 2-6 (hasło: Iłowiec Wielki).
• J. Nowiński, Opat Lądu Konstanty Iłowiecki i jego pamiątkowe tablice [w:] „Seminare. Poszukiwania naukowe”, 2013, t. XXXIV, s. 295-309.
• K. Miaskowski, Aristoteles clarus in Orbe scientifico in Miecislaviano Lycaeo clarissimus. Nam in Plenilunio Gloriae, sub Avitis Illustrissimae Iłowiecciorum Domus, ..., Poznań 1765.